Bilincimiz, bu gezegenin ölümünün ve yeniden doğuşunun mutlak felaketinin bir anısını içerir.   Tufan hikâyesi, bizi Yaşamın kıymetine uyandıran farkındalığı temsil eder. Ve hikâye büyük bir lütufla, büyük bir vaatle sona erer. Manevi yaşamımız bu kutsamaya dayanır.   Tanrı, yıkım anılarımıza dokunur ve "Bu bir daha asla olmayacak."  der.   Tüm yaşamla bir antlaşma yapar ve bu antlaşmanın bir işareti olarak gökyüzüne bir gökkuşağı yerleştirir. "Gökkuşağına bakacağım ve hatırl

Bereşit’i tekrar okumaya başlıyoruz. Belki, Tanrı'nın Yaratılış'ın ikinci veya üçüncü gününde ne yarattığı ile ilgilenmeyenler olabilir....