Nİ EL RİKO KON SU RİKEZA
top of page

Nİ EL RİKO KON SU RİKEZA



(Teksto-Audio)

(Yazarı sesli dinlemek için tıklayınız)


Keridos lektores tengo el honor de eskrivir en esta pajina, komo es primera vez, voz rogo de ser tolerantes.


Yo, Kuando era çikitika era una kriatura muy flaka i nunka no tenia gana de komer. (oy en dia no pudeo dizir la mezma koza) me akodro muy bien para ke komiera una köftika se estruiya el mundo Por esto el dover de darme a komer lo aviya tomado mi tant Ester, era tan pasensioza, fin ke no kedava una migita en el plato, topava de kontarme konsejikas . Oy voz va kontar una de sus konsejikas ke no me la olvidi nunka.


En una sivdad biviya un hombre muy riko. El posedava kampos i vinyas, kazas, butikas, de los oros mezmo no saviya el kuento. Tanto era riko, tanto era fuerte i no se adjideava de dingunos. Todos los ke bivian en esta sivdad lavoravan para el i no dechava alevantar kavesa a digunos. Si alguno le keria dizir lo djusto, sin pensar lo kitava del echo i lo deshava sin komer.


Kada noche dava pransos, todos los ke viniyan a komer i a bever le davan razon a todo lo ke dizia i lo enaltesiyan sin ser meresido.


Este hombre kruel, teniya un moso flako de salud ma djusto, sensero. El solo le puedia avlar i darle konsejos, mezmo ke no lo sintiya i lo arebashava.ma el no se enfasiava de dizirle lo djusto.


Un dia uno de sus butikaryos no pudo pagarle la devda ke tenia, el sin adjidearse le tomo la butika i los bienes de la mano i lo echo a la kaye. Torno a su kaza lo yamo al moso para ke le apareje un buen pranso de kuantas personas para akea noche.

El moso ke ya savia el kavzo no pudo rezistir a esta endjustisya i le dicho:

“sinyor, esto ke izo no es djusto, oy esta en sus fuersas ma viene dias ke pagan custos por pekadores”


El se riyo i se burlo de todo lo ke le dicho el moso lo grito lo menaso.

“tu ke saves ! fuersa es paras! fursa es bien! tu mira tu echo, apronta la meza i otra ves no te meskles en kavzos ke no te kuadra”.


Paso anyos, el se izo mas riko de lo ke era. Una noche en estando komiendo i bevyendo viene el moso i le da haber ke el ijo regalado esta muy hazino. El decho a todos en la meza i se fue koriendo al lado de su ijo . Lo ve ke esta kemando de kayentura, pasado de si, echado en la kama sin pueder avlar. En gritando dyo orden ke vengan todos los doktores de la sivdad, ma malorozamente dingun doktor no sestava entendiendo de la hazinura ke tenia el manseviko. Todos los ke vinian a komer i a bever ni estavan demandando ni sonandole la puerta, mas ke el moso sensero rogando al dyo dia i noche refua para el mansevo.

Dias i mezes paso, el mansevo no alevanto kavesa, el padre kansado, sin durmir, una noche, fue a la ventana, avyo las manos a los sielos i empeso a rogar

“oh mi dyo! Te rogo todo lo ke posedo esto pronto a darlo solo mi ijo ke se aga bueno mas no kero nada”

En supito le viene una boz de lechos:

Nİ EL RİKO KON SU RİKEZA Nİ EL BARAGAN KON SU BARAGANİYA


Bizi Takip Edin
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page