LA VALOR DE TOMAR UNA DUSH?
top of page

LA VALOR DE TOMAR UNA DUSH?


(Teksto-Audio)

(Yazarı sesli dinlemek için tıklayınız)





Las personas, munchas vezes semos engratas. No savemos la valor de lo ke tenemos en la mano. Por egzempyo yo tenia una amiga ke de nada era kontenta. El marido le azia los dyes dedos kandela eya era siempre negativa. En una de las fiestas relijiozas del pais, keriamos azer un viaje, empesimos a mirar a los tures turistikos i a bushkar ande mos podiamos ir. El marido ke era i el muestro amigo miro al jurnal i le demando a la mujer:

--- mos iremos a Paris hanum?

--- ke va azer en Paris, en champs elisees va dar tornos

--- keres el Ejipto, a las piramides?

---- no kero! a ver pyedras me va ir?

---- bueno mos iremos a Londra?

---- aya aze luvya

---- mos iremos a Moskova?

---- aya aze inyeve

---- keres?????

---- no kero nada…of …agora aze validjas, vate al airporto, suvete al avion… empleyar… merka regalos of …..


Esto lo azemos todos munchas vezes, sera para viajar sera para otras kozas. Yo me keshava kada demanyana antes de salir de kaza, “of aman agora kale ke tome dush?” ya kedi tadre…


Las dammas del dostluk lo teniyamos de uzo, kada Purim, de ir al Azilyo i a Oryom para djugar teatro i divertir un poko los pansyoneros. Esto lo izimos djusto 25 anyos kon grande ardor. Yene un dia de Purim mos ivamos a ir a Oryom. Demanyana me alevanti demprano, todo lo ke me iva vistir en la shena ya estava pronto de la noche, ma no me esto sintiendo muy buena, kualo tengo no se, unas desfuersas, unos mareos, emprimero no di emportansa dishe bevere el kafiko ke uzo, agora me pasa i me vengo en mi. No, ni el kafe lo podi bever; una verdad avia, buena no estava.


Kreygo ke ami marido (akel tyempo bivia) no le plazyo la kolor de mi kara, me ensistyo de ir a un doktor. Le acheti porke miri ke ya tengo tyempo. Pensi, me vo al doktor, me egzamina i de aya me vo direktamente a Oryom. Ma no fue lo ke pensi en kaza.


En el ospital ke me fui, despues de syertos analizes, elektros etc, me disheron ke no podo kitarlo, el kavzo esta seryozo i kale ke pase el dia ayi.


Mas ke mi, pensi komo dizir a mis amigas ke no va poder vinir, el rolo ken lo va azer, en dos oras ken se lo va ambezar.


Le demandi al doktor si podo salir del ospital por una orika, porke tengo un echo muy muy emportante… el me respondyo:

“en este punto dingun echo no es mas emportante de tu korason.”


Kurto vo lo are, al luguar de ir azer teatro a los vyejizikos me topi en una sala de operasyon azyendome anjio. Me avizaron ke tengo kalsifikasyon en el kapak del aort i este kapak kale ke se troke una ora mas antes, devista me desidi de operarme.


Los doktores me disheron la operasyon paso muy reuchida ma yo todo tyempo pasi unas nochadas largas i muy fuertes. Teniya dolores, kuras, seromes, sudores, fin ke amanesiya se azia un anyo. Todo lo ke iluzyonava era tomar una dush tivya. Ma en el ospital no teniya esta shans. La infirmyera me dizia esto lo poderas azer kuando te iras a tu kaza. İ yo kada noche kontava los dias.. 8 dias kedo.. 5 dias… 3 dias..2 dias…1 dia….


Diyas kontados ya pasaron i torni a kaza. Deshi todo i entri al banyo, avri la fuente, en koriendo las aguas tivyas en mi puerpo, ize lores al D. i dishe de mi para mi, mas no me va keshar de nada i no va dizir “offf.... kale ke tome dush”.

Porke esta dush teniya muncha valor.






Bizi Takip Edin
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page