Hostage- Rehine ElI SHARABI

ELI SHARABI, 7 Ekim 2023’te Kibbutz Be’eri’den kaçırılmasının ardından Hamas esaretinde geçirdiği 491 günden sağ çıkan eski bir rehinedir. Sharabi o zamandan beri kalan rehineler için küresel bir savunucu haline gelmiş, eski ABD Başkanı Donald Trump gibi dünya liderleriyle görüşmüş, Birleşmiş Milletler’de konuşmalar yapmış ve hikâyesini dünyanın dört bir yanındaki dinleyicilerle paylaşmıştır.

Hatıralarını anlattığı Hostage (Rehine) isimli kitabı, serbest bırakılan bir İsrailli rehinenin yayımlanan ilk tanıklığı olup, İbranice’de bir numaralı bestseller ve İsrail tarihinin en hızlı satan kitabı olmuştur.

Tel Aviv’de Yemenli ve Faslı ebeveynlerden doğan Sharabi, gençlik yıllarında Be’eri’ye taşındı ve daha sonra Lianne ile evlendi. Çiftin on altı ve on üç yaşlarında iki kızı vardır: Noiya ve Yahel. Be’eri’nin uzun süreli bir sakini olan Sharabi, kibbutzun baş mali iş görevlisi ve iş yöneticisi olarak görev yaptı. Ayrıca Be’eri Printing ve İsrail’deki diğer özel şirketlerde CFO olarak çalıştı. Sharabi, esirlerin serbest bırakılması kampanyasında lider olarak aralıksız çalışmayı sürdürmektedir.

Kitabın henüz Türkçe bir baskısı bulunmamaktadır; elimdeki nüsha İngilizce baskıdır.7 Ekim 2023 tarihinde yaşananları hepimiz çeşitli kaynaklardan izledik, okuduk ve dinledik. Ancak eseri tüm ayrıntılarıyla bire bir okumak, o güne ilişkin daha önce karşılaştığım pek çok bilginin farklı bir perspektifte yeniden şekillenmesine neden oldu.Bu bölümde kitaptan birkaç paragraf aktaracağım. Beni en çok etkileyen ise  iki genç kızını ve eşini bu katliamda kaybeden Eli Şarabi’nin hayatın ona getirdiği tüm kayıp ve acılara rağmen ‘Ben tüm acılarıma ve kayıplarıma rağmen yaşamayı seçtim’ diyerek bütün dünyaya seslenmesidir. Kalan değerlendirme ve yorum sizlere aittir.

Kitabın ön iç  kapak sayfasından:

Hayatta sadece onlar için kalmak istemiyorum,

Yaşamayı sadece onlar için istemiyorum,Kendim için de yaşamak istiyorum.

Benim için, Eli Şarabi. Yaşamak istiyorum.

Hayatı seviyorum. Onu arzuluyorum.

7 Ekim 2023’de  Hamas terroristleri, Eli Şarabi’nin Britanyalı eşi Lianne ve genç kızları Noiya ile Yahel’le birlikte kurduğu huzurlu hayatı paramparça ederek Kibbutz Be’eri’ye saldırdı. Çıplak ayakla evinin ön kapısından sürüklenen Şarabi, ailesi dehşet içinde izlerken Gazze’nin tünellerindeki boğucu karanlığa itildi. Üzerinde savaş bütün şiddetiyle sürerken, Şarabi sevdiklerine bir gün kavuşacağı umuduna tutunarak 491 gün zorlu esaret altında geçirdi.

Eli Şarabi’nin hikayesi açlığın ve yürek acısının; fiziksel acının, özlemin, yalnızlığın ve ruhu yok etmekle tehdit eden bir çaresizliğin hikayesidir. Ama aynı zamanda gücün, direncin ve insan ruhunun teslim olmayı reddedişinin de hikayesidir. Esaret altında kurulan yoldaşlıktan, inancın sessiz gücünden ve bir adamın sarsılmaz kararından söz eder.Serbest bırakılmış bir İsralli rehinenin kaleme aldığı ilk anı kitabı ve İsrael tarihi’nin en hızlı satan kitabı olan bu eserde, Şarabi; açlık, izolasyon, fiziksel dayaklar ve esir alanların uyguladığı psikolojik istismar gibi hayal bile edilemiyecek koşullar altında hayatta kalmanın, birinci elden tanıklığını sunuyor.

Ellie Wiesel’in Gece (Night) ve Laura Hillenbrand’ın Unbroken adlı eserleriyle karşılaştırılan Hostage-Rehine, tarihe tutulmuş derin bir tanıklıktı; bu yüzden ne unutulacak ne de silinecektir.

Sayfa 27: Bu sayfada anlatılanlar kaçırıldıktan sonra götürüldüğü ilk evde yaşadığı durumlardan bir kesittir.

Onlarda masum, nerdeyse çocukça bir yan var. Bazen yirmi yıl geçmişte yaşayan insanlarla konuşuyormuş gibi hissediyorum. Bir gün, az önce izledikleri bir filmden büyük bir heyecanla bahsediyorlar; ne kadar inanılmaz ve özel olduğunu anlatıp duruyorlar.

‘Adı ne?’diye soruyorum.

‘Titanic!’

‘Leonardo DiCaprio’nun oynadığı Titanic’mi?’

Onlara bakakalıyorum. Titanic mi? Diye düşünüyorum. Hangi yılda yaşıyorsunuz siz? Maskeli olan, eşi ile dans etmeyi sevdiğini söylüyor, ama Hamas’ın dini rejimi yüzünden bunu yapamıyorlar. Ona farklı bir yaşam isteyip istemediğini soruyorum; sessizliği, çocuklarıyla sahile gidebildiği ve sıradan bir günün tadını çıkarabileceği bir hayatı hayal edip etmediğini. Cevap vermiyor, ama iyi, sıradan ve mücadelesiz bir hayat ihtimalini dile getirdiğimde gözlerinde parıltı görüyorum. Buna rağmen, aklında liderleri hakkında en ufak bir şüphe yok.

Ona demokrasiden bahsediyorum; nasıl bir şey olduğundan, yaşamını nasıl yaşayacağına kendin karar verebildiğin bir düzenden söz ediyorum. Maskeli olana İsrael toplumunu anlatıyorum. Ne o ne de ‘Temizlikçi’ Cleaner hiç İsraelli tanımamış. İsrael’de herkesin her an onları öldürmek istemediğini söylediğimde bana inanmıyorla. Ama durmaksızın süren bombardımanlar onların düşüncesini pekiştiriyor.

‘Bibi deli,’ diyorlar.

‘Hepimizi öldürmek istiyor’ Neden durmuyor?

Hava saldırılarının iki hafta sonra biteceğine inanmışlardı. Bunun bu kez farklı olduğunu anlayamamışlardı. Açıkçası, onların tüm Hamas militanlarını msil ettiğini düşünmüyorum. Bana göre özellikle dar görüşlüler ve saf ve korkunç derecede cahiller.

Sayfa 43 31 Ekim 2023

ve bir kapak açıyorlar. Kapağın altında bir şaft var. Karanlık bir tünele inen bir şaft.

Titriyorum. Kendime sarılıyorum ve başımı sallıyorum: Hayır. Hayır, hayır. Bir tünel değil. Almog’a bakıyorum, o da bana bakıyor. Lütfen, sadece bir tünel değil. Şaftın içinden, merdiveni tırmanarak başka bir gardiyan geliyor, yeni biri. Gülümsüyor ve inmemiz için işaret ediyor.

Temizleyiciye bakıyorum. “Aşağı inmiyorum.”

“Bu senin iyiliğin için,” diye yanıtlıyor Temizleyici.

“İnmiyorum.”

“İneceksin!”

“İnmiyorum.”

Temizleyici bana tehditkâr bir bakış atıyor. “Aşağı in, hemen,” diye hırlıyor. Ona bakıyorum. Bir seçeneğim var. Tünele inmek… ya da ölmek. Her zaman bir seçenek vardır. Her zaman. Bir seçenek. Hayatımı burada ve şimdi bitirmeyi seçebilirim. Temizleyici beni vurana kadar direnip caminin zeminine kanlar içinde düşmeyi seçebilirim. Bunu seçebilirim. Tıpkı evdeki sığınakta direnip vurulmayı ve öldürülmeyi seçebileceğim gibi. Bazıları bunu seçti. Bu bir seçim. Kendin üzerinde hiçbir kontrolün olmadığını düşündüğünde bile, her zaman bir seçimin vardır. Temizleyiciye bakıyorum ve seçiyorum: Aşağı iniyorum.

Merdiveni inmeye başlıyorum. Şaft çok dar.

Benden sonra Temizleyici iniyor. Sonra Almog. Sonra Nightingale.

Üstümüzde, şaft kapatılıyor.Altımızda, karanlık açılıyor.

Hostage- Rehine ElI SHARABI

RahelÇela Behar

Bir önceki kitap tanıtımını gördünüz mü?

Fraulein France

https://www.turkisrael.org.il/single-post/tutunamayanlar

Bağış/Donation/תרומה