ESTO TENİYAMOS DE VER
top of page

ESTO TENİYAMOS DE VER








El tyempo de la pandemiya, estavan dizyendo kuando va eskapar esta korona, todo va trokar, nada no va ser komo era antes. Yo pensava kualo puede trokar, diziya ke eskape una ora mas antes i viniremos a la vida normal. Porke diyas de un anyo no estava pasando la ora sovretodo las noches. Ke desho ke tomo mas de dos anyos estuvimos enserrados solos i sekos, mezmo los moedes lo mas ke me vino muy afuerte.


Orozamente ke mos konosimos kon el ZOOM i achakes del zoom mos estavamos vyendo kon los ijos, kon los inyetos i mezmo kon amigas ke no mos vimos anyos. Kada diya a las oras sinko mos estavamos topando kon las kupas de kafes en las manos estavamos konversando. Los primeros tyempos vino kon savor ma kuando alargo, empeso a enfasyar porke estava todo la mezma konversasyon. Ke desho la korona ke tomo la korona kada uno estava kontando lo ke oyo, de mi emparte fui la primera ke me sali del grupo. Orozamente ke me plaze eskrivir. En akeos diyas eskrivi dos senaryos de teatro i un dokumental. Dospues empesimos a ver las fyestas, berit, tefilin i tefilas de demanyana i tadre i siguro meldados fueron todo en zoom. Todo estava muy ermozo, sin penar, sin vistir, sin salir a la kaye kon un ID. entra al zoom aze tu onor. Ma malorozamente por muunchas personas i esto se abuzo.


Una tadre entri al zoom ke aviya meldado del marido de una amiga. Asigun entri todos estavan asperando la ora del meldado, los aveles tristes, yo de ver syertas personas me enkanti, ken mal vistidos, ken kon atlet, ken komyendo pipitas, ken espandido en la kanape avlando kon telefon. Es verda en kaza no mos vamos a vistir smokin ma ya kaliya un poko de respekto.


Lo mas ke me maraviyi fue, este enverano lo ke vide en la guerta de Anadolu Kulubü. De uzo kada diya me vo a la mar. Akea demanyana sali de kaza entri al klob, vide un grupo de mujeres byen vistidas konversando en la guerta. Lo mas de diyas munchas mujeres ke son myembros, aresiven musafires, komen en el restoran selebran aniversaryos. Las saludi i abashi a la plaj. Dospues de unos kuantos minutos una de eyas ke es en mezmo tyempo mi amiga, abasho a la plaj, vino allado de mi i se asento.

le demandi:

-Ariva kualo ay? aniversaryo u vijita?

-No ay ni aniversaryo ni vijita

- I kualo era?

- Es kondoleensya ke izimos

- Kondoleensya?????

İ kontinuo a kontarme.

-De tala amiga se le muryo la madre, no mos puedimos ir al funeral, komo mora muy leshos la yamimos a la guerta del klob para dizirle “MAS POR DİNGUNOS NO” le izimos la onor i agora se fueron a la eskala a komer pishkado, yo no me kije ir esta muncha kalor abashi a la mar.


Veramente no topi de pensar. No es por blamar a dingunos, kada uno lo ke kere aze ma azer kondoleensya en la guerta de el klob …

İ ESTO TENİYAMOS DE VER.










Bizi Takip Edin
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page