Bene-Yisrael’e konuş ve onlara (şunları) söyle. Kutsal Bayramlar olarak kutlayacağınız Tanrı’ya ait (bazı) özel vakitler (vardır.)Bu özel vakitler şunlardır….. (Vayikra 23:1)
Hayatıma, beni çevreleyen evrene, doğaya, tanıştığım her insandaki insani çıkmazlarına bakıyorum ve kusursuz bir şey bulamıyorum. Oysa Tanrı bu dünyayı mükkemel yarattı.
Her şey ve herkes bir süreçten geçiyor. Akış halindeki bir dünyada denge arıyoruz. Hepimizin eksikleri var; yaratılmış fiziksel bedenlerimiz yavaş ya da hızlı bir şekilde dağılıyor. Yani Entropi yasasına tabii. Bu Emor peraşasının paradoksudur
Ben ve sunduğum her şey aynı şekilde eksik çünkü benim özel bakış açımın ve önyargımın sınırlamalarıyla damgalanmıştır. Ama yine de mükemmelliğin gerçeği, baştan çıkarıcı bir koku gibi yaşamıma nüfuz ediyor.
Paradoksun kutsamasını almak, kucaklamamı (gerçeklik algımı) genişletmem gerektiği anlamına gelir. Böylece sürecin kendisi güzelliğiyle bana dokunur.
Paradoks, hem mükemmel hem kusurlu olduğumuzdur. Eğer Kohen’in işlevi insani ve ilahi olan arasında aracılık yapmaksa… elbette her ikisinden de oluşmamız gerekir!
Kendi karakterimin kusurlarına baktığım zaman Bütün'ün mükemmelliğini görüyorum ve onun muhteşem güzelliğine kapılıyorum. Böylece onun bana ilham vermesine ve güçlendirmesine izin vermiş oluyorum.
Bu kozmik dansın mükemmelliği içinde öğreniyor - acı çekiyor - ölüyor ve yeniden doğuyoruz.
Beni büyük resmin dışında bırakabilecek kusurlar aslında bir Kohen olarak gücüme açılan kapılar haline geliyor. Ne var ki, bu kusurları inkar ettiğimde ya da onları Tanrı'dan sakladığımda adaklarım reddedilir.
Ruhsal zorluğumuz, gözlerimizi açarak, kusurlarımız aracılığıyla verdiğimiz zararı, adaletsizlikleri kabul edebilmektir.
Emor peraşası bize bu zorluğun üstesinden gelmemiz için rehberlik ediyor. Kutsal Günlerin (Bayramların) kutlanmasıyla bize sürekli bir varoluş yolu veriyor.
Kutsallık için ayrılan zamanlarda, zamansız mükemmellik kuyusuna dalabilir ve sonra da değişim nehrine geri dalabiliriz.
ŞABAT DÖNGÜLERİ, Cennet (Gan Eden) ırmaklarından içmemize ve mükemmelliği tatmamıza olanak tanıyor ve sonra bizi kırıkların dünyasıyla yüzleşmeye geri gönderiyor.
PESAH – ŞAVUOT ve SUKKOT bayramları, bizi ekim ve hasat döngüleriyle buluşturuyor, böylece ölümle yüzleşmeyi öğrenebilir ve döngü kendini yeniledikçe orada ekilecek yeni tohumlar bulabiliyoruz.
ROŞ AŞANA ve YOM KİPPUR’UN KUTSAL ZAMANLARI, bize bir düşünme döngüsü, kusurlarımızı ortaya çıkarma ve ardından bağışlanma (kapar) mükemmelliğinin mirasını almak için Tanrı'ya dönme zamanı sağlar.
Tora bize, mükemmellik deneyimine götüren döngüleri ve akışı düşünme pratiğini verir.
Bu deneyimler bizi bir şifacı, parçalanmış dünyamızın ardındaki gizli gerçeği bilen ve gören bir kohen olarak güçlendirir.
Bayramların kutsallığı (Zaman), Kabala öğretisindeki üç temel boyutun ikisini temsil eder. Bu üç boyut: NEFEŞ (ruh), SOD HA TEVA (insanın ilahi gizli doğası) ve ŞANA (yıl = zaman, dönem).
Bunlardan ikisi; "TANRILARI İÇİN KUTSAL OLACAKLAR" (Vayikra 21:6) cümlesinin anlamı; iNSANLARIN RUHLARI vasıtasıyla kutsal olmaları gerektiğidir.
"BEN ONLARI KUTSAL KILAN TANRIYIM" (Vayikra 21:23); cümlesinin anlamı ise, İNSAN DOĞASININ, TANRI vasıtasıyla kutsallığa erişebileceğidir.
Farkettiniz mi? Bu iki ayet (Pasuk) birbiriyle çelişiyor gibi. Biz mi Kutsal olacağız? – Tanrı mı bizi kutsal kılacak?
Anlamı; RUHUMUZU (Nefeş) ve DOĞAMIZI (Sod Ha-Teva) birbirine bağlamak için özel zamanlar gerektiğidir. BAYRAM denen bu özel zamanlarda kutsallığın bir bölümüne erişebiliriz.
Gelecek haftalardaki peraşalar ise ZAMAN (Şana) kavramını ele alarak konuyu “ŞEMİTA” ve “YOVEL” ilkeleri ile tamamlayacaktır.
Bir Kohen, Bene-Yisrael halkına öğretmekle sorumludur.
Hizmetin, kendisi için hafif ve keyifli olduğunu göstererek halkını cesaretlendirmelidir. Çünkü, onların “Sonsuzluk Dünyasında” yer almalarına olanak sağlayarak ancak kendi bütünlüğünün resmine bakabilir.
Sevgilerimle - Shabat Shalom
Rabi. Yishak BİLMAN (z” l) & Moşe PASENSYA