El Rabino Hayim Abulafia i la Aliya de los Djudios de Izmir a Tiveria
top of page

El Rabino Hayim Abulafia i la Aliya de los Djudios de Izmir a Tiveria


Tiveria, djuntos kon Yerushalayim, Safed i Hevron, es konsiderada komo una de las 4 sivdades santas de la Tierra de Israel La sivdad fue fondada por Herod Antipas, Rey de Yeuda i governador de Galilea entre los anyos 14 i 18 de muestra era, i fue yamada al nombre del Imperador Romano Tiberius, ke reynava en este epoka. A lo largo de los anyos, Tiveria djuntos kon todo el paiz, pasaron de mano a mano, de los romanos a los arabos, i despues los kruzados, otra ves los arabos i enfin los Otomanos, ke konkistaron toda la rejion, de los Balkanes en el oeste i asta Irak en el este. En 1562, la administrasion de Tiveria fue akordada por el Sultan Suleyman el Manyifiko a Yosef Nasi i en konsekuensa, la vida djudia de la sivdad se arebivio por un sierto de tiempo, ma en el siglo XVII la prezensia djudia deskayo enteramente .

Sigun una leyenda, el sheyh beduino Taher ElAmar, ke era governador de la Galilea, se avia sonyado durante tres noches konsekutivas ke devia azer retornar los djudios a Tiveria. Sigiendo el konsejo del gran rabino de Safed, rabi Shlomo Malki, El Amar se adreso a djudios de Estambol i otras sivdades, propozandoles de venir a Tiveria, onde les ayudaria a aresentarsen. El rabino Haim Abulafia, ke estava en Izmir, fue el solo a akseptar la invitasion de ElAmar, a kavza de su fe en la venida del Mashiah en serka tiempo, i su konvinksion ke la restorasion de Tiveria era una kondision para aserkar la Geula, la Salvasion.

En repuesta a la invitasion de ElAmar, Abulafia, akompanyado por su mujer, sus ijos i diez de sus elevos i kon un Sefer Tora, partio de Izmir en el anyo 1740 i arivo a Tiveria, onde El Amar lo aresivio kon grandes onores. Aun ke ya tenia la edad de 80 anyos, Abulafia se konsakro a fraguar la sivdad ke estava en ruinas, i mando a sus ijos i yernos al estranjero para prokurar un ayudo finansiario ke devia servir a la restorasion de la sivdad.

Sovre su inisiativa fue fraguado el kal Etz Hayim, ke era la mas ermoza sinagoga en la Tierra de Israel en su tiempo. De mizmo fueron plantadas vinyas, fueron fraguados kaminos, kazas, butikas, una mikve, una empreza para la produksion de azete. i mas.

La komunidad djudia de Tiveria ke kontava 15 famiyas djudias kuando Abulafia arivo a la sivdad, yego a tener 150 famiyas en el interval de 30 anyos. En 1742, kuando la fragua de la sivdad se estava kontinuando ainda kon fervor, el Rabino Abulafia resivio un mesaje de Damasko. de dos de sus konosidos, akavidandolo ke el governador otomano de la rejion, Suleyman Pasha, keria konkistar la sivdad de Tiveria de manos del Sheyh El Amar, para meter fin a su posto de governador de Galilea

El Amar no se konvensio de la seriedad de esta informasion, mizmo kuando fue resivido un segundo mesaje, akavidando a los djudios de Tiveria de tomar mizuras para sus defensa. Es solo kuando los moradores de dos kazales vizinos, se adresaron a El Amar, avizandolo ke las fuersas de Suleyman Pasha se estavan aserkando, ke el empeso a aprontar su defensa frente al perikolo ke se estava aserkando.

Frente a la demanda de los abitantes si devian kedarsen en Tiveria, o fuyirsen a Safed o a Ako, el rabino Abulafia les respondio, de una manera muy firme i konvensiente, ke no devian fuyirsen de la gerra i ke no devian azer traision a El Amar, sus protektor.

En el mez de Elul del anyo 1742, Suleyman Pasha yego serka de Tiveria i la atako kon una grande fuersa militar, bombardeando la sivdad i sus murayas kon fuego de kanones, i kavakando tuneles para konkistarla de adientro. Durante todo este periodo, los djudios defendieron la sivdad i, siendo ke todas las inisiativas de los soldados de Suleyman Pasha fueron en vano, eyos empesaron a kreersen ke la maldision de los djudios avia kayido sovre eyos. Entremientres Suleyman Pasha resivio un orden del sultan, de meter fin al atako, afin de asigurar la proteksion de los “hadjis”, los pelegrinos muzulmanes ke se estavan aparajendo a partir de Siria a Meka.

La fin del atako fue selebrado kon grande fiesta por los djudios de Tiveria en la Sinagoga Etz haHayim, i este dia fue deklarado komo Yom Tov - Dia de fiesta por el miraklo ke les akontesio.

Ocho mezes despues, Abulafia resivio un segundo mesaje, avizandolo de muevo ke Suleyman Pasha estava en kamino para Tiveria kon su armada, esta vez kon armas mas pezgadas i mas muevas.. Ma kuando su armada arivo al kazal Lubya, serka de Tiveria, un dia de Elul del anyo 1743, Suleyman Pasha se murio subitamente de una dizanteria. Al dia sigiente su armada se arekojo i torno a Damasko i este dia tambien fue deklarado Yom Tov, por el Rabino Abulafia.

Aun ke despues de la Aliya de los djudios de Izmir a Tiveria, uvo periodos en los kualos la prezensia djudia en esta sivdad menguo i uvo otros periodos en los kualos pujo, esta prezensia no desparesio nunka por entero. De este punto de vista, la kontribusion de esta aliya al dezvelopamiento de la komunidad djudia de Tiveria, es konsiderada komo uno de los epizodos mas sinyifikantes de su istoria.

Bizi Takip Edin
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page