İkizlerden (Yaakov ve Esav) hangisinin yasal olarak yaşça daha büyük olduğu konusu birçok bilge tarafından sık sık tartışılmıştır. Bildiğim kadarıyla birçoğu rahimden ikinci çıkan bebeğin yaşça diğerinden daha büyük olduğu sonucuna varılmıştır.
Benim görüşüm, Yaakov ve Esav’ın arasındaki ihtilafın genetikle bir ilgisi olmadığıdır.
Bu iki çocuk arasındaki ihtilaf Ontolojik (Varoluşsal) bir düzeyde meydana gelmiştir. Peraşanın bu bölümü Yaradılış kitabının en önemli konusunu içeriyor. Bu konu doğası gereği ezoterik ya da mistik olarak tanımlanabilir.
Bu konu Elokim’le O’nun yaratılışın başında yarattığı Aaretz (yeryüzü) arasındaki çatışmadır. Anladığımız kadarıyla bu bölümde bize insanlığın evrimsel tohumunu kimin taşıyacağı anlatılıyor.
Bu tohumun taşıyıcısı ELOKİM’in OĞLU mu yoksa AARETZ’in OĞLU mu olacak?
Bu iki ifadenin anlamı şudur: Haşem, Bene-Yisrael adı verilen bir toplum yaratmaya karar verdi ve bu toplum gelişerek sonunda dünyada çok önemli bir spiritüel değişim (Tikun) olmasını sağlayacak.
Bizim dünyamız, İlk KAOS adı verilen TOHU dünyasının bir kalıntısı olarak ortaya çıkmıştır. Tora’nın bu bölümü insanlığın yaşayacağı önemli değişimin anahtar noktasını teşkil etmektedir.
Bu iki sembolik kişi, yani Yaakov ve Esav, bugünkü dünyamızda ve hepimizin kolektif bilinçaltında sürekli ve kesintisiz bir mücadele içindedir.
Bu sürekli mücadelenin galibi sık sık Esav olmaktadır. Çünkü o Tohu dünyasındandır. TİKUN ve TOHU’nun temsil ettiği İyi ve Kötü kavramı yazımızın kapsamı dışındadır.
Yaakov’la Esav arasındaki çatışmanın odak noktası ADAM sözcüğüdür ve birçok tanımı vardır. Bizi ilgilendiren anlamı “İnsanlığın evrimsel tohumu” yani bir insan prototipi anlamıyla kullanılmasıdır.
Bu prototip “KENDİLİĞİNİ” sürekli olarak yeniden tanımlayabilme kapasitesine sahiptir; bu insan dünyanın gözüdür, bu göz vasıtasıyla Yaratıcımız kendi çalışmalarının sonucunu görür.
Ancak, BEHOR (doğuştan verilen hak) olmaksızın gerçek bir ADAM olunamaz. Bu hak sadece BERAHA (kutsama) denen bir olguyla aktarılabilir. Berahanın kökeni, babamız Avram’ın Tanrı tarafından kutsanmasıdır. (Dikkat, Avram, Yishak, Yaakov, Moşe, David ilk doğan değillerdir.) Babanın oğulu kutsaması geleneği günümüzde de birçok yerde devam etmektedir.
Esav şöyle tarif edilmektedir: İlk olan, tüylü bir giysi gibi her tarafı KIRMIZI (Admoni) olarak geldi (Bereşit 25:25)
Esav’ın kaba görünüşü ve hayatı dünyevi şekilde yaşaması onun toprağın ürünü olduğunu gösteriyor ve o bu akımlara TESLİM OLUYOR, oysa gerçek Adam DİRENİR ve kendi bireyselliğini (kimliğini) oluşturur. Dolayısıyla Esav toprağın ürettiği bir Adam’dır, zaten dış görünüşü de “ADAMSI”dır, yani KIRMIZI’dır. (ADMONI)
Yaakov’un isim kökü ise Ekev sözcüğüdür. Kendini, sürekli olarak yeniden tanımlayabilen kişi ADAM prototipi olma potansiyeli taşıyan insandır. “Tutarlı, mantıklı ve çok pragmatik (pratik)”tir.
Peki Yishak iki oğlunun farkını kavrayamayacak kadar safmıydı? Yishak Spiritüel mükemmelliği, Kefaret (Tikkun) sürecinin gerçekleştiğini gördü. Saf olanla saf olmayan arasındaki evrensel uyumu gördü.
Esav; Tarla’nın Adamı (אִישׁ שָׂדֶה)= 620 ve Yakov; Çadır’ın Adamı (אִישׁ תָּם)= 751 Toplam = 1371
1371, Tam olarak Yom Kippur'daki iki keçinin sayısal değeridir.
Azazel Keçisi (הַשָּׂעִיר לַעֲזָאזֵל) = 730 ve Hashem Keçisi (הַשָּׂעִיר לַיהֹוָה) = 641 Toplam = 1371’dir.
Azazel Keçisi – “Tarla’nın Adamı”na paralel olarak “Issız Topraklara” ve Hashem Keçisinin Kanı “Çadır Adamı”na paralel olarak “Çadıra” (Mişkan’ın Kutsalların Kutsalına) getirilir.
Sevgilerimle - Shabat Shalom
Rabi. Yishak BİLMAN (z”l) & Moşe PASENSYA
