Bugün sayfamız 29 Ağustos 1982'de Dünya Yahudi Kongresi'nin kurucu ortağı ve başkanı olan, 87 yaşında Almanya'nın Bad Reichenhall kentinde vefat eden Nahum Goldmann’ı konuk ediyor.
1885 yılında o zamanın Rusya İmparatorluğu'nda, bugünün ise Belarus ülkesinde ateşli bir Siyonist ailede dünyaya geldi. Armut dibine düştü ve Goldmann otobiyografisinde şöyle yazdı: ''Ne zaman Siyonist olduğumu söyleyemem. Galiba öyle doğdum. Çocukken bile farkında olmadan bir Siyonisttim, çünkü babamın Yahudi olan her şeye karşı olumlu tutumunu mirasım olarak devraldım.”
Goldmann altı yaşındayken ailesiyle birlikte Frankfurt'a taşındı. 1911'de henüz lisedeyken babasıyla birlikte İsviçre'nin Basel kentindeki Onuncu Siyonist Kongresine katıldı. Çok etkilendi. Kendi yol haritasını çizmeye başladı. 1913'te dört ay Filistin’de kaldı. Kendi yapabileceklerini ve yapılması gerekenleri listeledi. Sonrasında da sadece 18 yaşındayken Filistin'den Seyahat Mektupları adlı kitabında yayınladı.
Goldmann, 1935'te Alman vatandaşlığından çıkarıldıktan sonra Honduras vatandaşı oldu.
Bağımsızlığın ve bir Yahudi devleti kurma fikrinin sesli ve ateşli bir destekçisiydi.
WJC'nin kurucu Başkanı Haham Stephen S. Wise'ın 1949'da ölümünün ardından Goldmann, Dünya Yahudi Kongresi'nin başkanlığını devraldı. 1951'den itibaren Yahudi Ajansı İcra Komitesi'nin başkanı ve Talepler Konferansı'nın kurulmasının (2. Dünya Savaşı sırasında sadece dinleri yüzünden savaştan maddi kayıp yaşayan Yahudiler’in tazminat istemesi) arkasındaki itici güç olarak görev yaptı ve Batı Almanya hükümetiyle tazminatlar için anlaşma müzakereleri yaptı.
İddialar Konferansı'nın kurulmasının ardından İsrel Başbakanı David Ben-Gurion Goldmann'a şunları yazdı: "Yüzlerce yıldır baskı gören ve yağmalanan Yahudi halkının tarihinde ilk kez, zalimler aldıklarının bir kısmını geri vermek zorunda kaldı."
1956'dan 1968'e kadar Dünya Siyonist Örgütü'nün başkanlığını yaptı. Goldmann, Yahudi devletinin yanında güçlü diasporaya da inandı.
Araplarla İsraelliler arasında barış içinde bir arada yaşamayı savundu ve şöyle dedi: "Araplarla anlaşmaya varılmadıkça Yahudi devletinin geleceği olamaz."
Goldmann, Yeruşalayim’deki Herzl Dağı Ulusal Mezarlığı'na gömüldü.
Vefatının ardından dönemin İşçi Partisi lideri Şimon Peres, Goldmann'a ithafen hitabet ve liderlik konusunda ender görülen bir yeteneğe sahip bir adam olarak nitelendirdi. O, bir noktada Siyonist hareketi birleştiren bir köprüydü.
