FREE PALESTİNE
- TÜRKİYELİLER BİRLİĞİ התאחדות יוצאי תורכיה
.jpg/v1/fill/w_320,h_320/file.jpg)
- 19 Eki
- 2 dakikada okunur
İsrael halkı tarihinde olmadığı kadar çalkantılı günler geçiriyor; yirmi rehinenin canlı iade edilmeleriyle yaşanan büyük coşku, bayrağa sarılı cansız bedenlerin gelmeye başlaması ve önemli bir kısmının da henüz iade edilmemeleri üzerine üzüntü, öfke ve sükutu hayale dönüşüyor.
İade edilenlerin evlerinde, hastahane koridorlarındaki kucaklaşmalar, yaşanan inanılmaz duygulu anlar anlatılır gibi değil. Halk yollarda ellerinde bayraklarla şarkılar, dualar söylüyor. Diğer yandan da Gazze’de hunharca öldürülenlerin cenaze törenleri yürekleri dağlıyor.
Nahal Oz’daki çatışmada yaşamını yitiren ve Gazze’ye kaçırılıp geri getirilen Yüzbaşı Daniel Peretz ( זייל ) son yolculuğuna uğurlanırken göz yaşları sel olup aktı. Aynı çatışmada yer alan ve Gazze’ye kaçırılarak 20 rehine arasında eve dönen Matan Angerst törende komutanı için acı içinde şu sözleri söyledi:
“Komutanım Daniel’e selam durmak ve ona son saygımı sunmak benim için çok önemliydi. O, kahramanca savaşımızı yönetti. Bu hikâye ancak İtay Hen de İsrael toprağına, diğer kayıplarla birlikte gömüldüğünde tamamlanacak.”
Hastanede henüz gözetim altında iken cenaze törenine katılan Matan Angerst sık sık tıkanarak sürdürmeye çalıştığı konuşmasına şöyle devam etti:
“Ölülerimizin bedenlerini geri getirmek için tekrar Gazze’ye girmeye hazırım. İki yıllık esaretten sonra konuşurken bacaklarım titriyor, ayakta durmak bile zor. Buraya gelebildiğime hâlâ inanamıyorum ama Daniel ve tüm ekibimiz için yapabileceğimin en azı buydu. Eminim ki yukarıdan bizi koruyorlar.”
“7 Ekim’de orada yaşananlar anlatılamaz. Daniel, sen benimle son günüme kadar olacaksın; Itay Hen ve Tomer Leibowitz’le birlikte. Çünkü onlar benim kahramanlarım. İsrael Devleti için kendilerini feda ettiler. Devlet onlara borçludur. Ülke büyük bir sarsıntı yaşadı. Birlikte bunu atlatacağız ve aileleri güçlendireceğiz. Am Yisrael Chai”
Aşağıdaki linkte cenazeden bir kesit
Ülkeye daha evvelce dönme şansına sahip olan rehineler yaşadıklarıyla ilgili pekçok şey anlattılar. Her defasında göz yaşlarımıza hakim olamadık. Ancak son 20 rehinenin iadesiyle teröristlerin ellerinde canlı rehine kalmayınca vahşet anıları endişe taşımadan ortaya konur oldu.
Ohad Ben Ami 491 gün Gazze’de tutulduktan sonra iade edilmişti. Beraberindeki diğer beş rehinenin yaşça en büyükleri olduğundan hep onlara dayanma gücünü aşılamaya çalıştı. Bir gün Hamas’ın elebaşlarından biri kendilerine; “Üçünüzü başından bir kurşunla geceberteceğim, üçünüzü de bacağından vuracağım, seçiminizi yapın!” dediğinde yaşadıkları dehşet, endişe ve korku dolu anları televizyon ekranlarında aktardığında yaşananların gerçekten İkinci Dünya Savaşı sırasında yaşananlardan daha acımasız olduğunu düşünebildim.
Linkte Ohad Ben Ami
İsrael’in Güvenlik Bakanı Ben Gvir tehditlerini alenen beyan ettikçe terör örgütünün rehinelere karşı işkenceleri yoğunlaşıyor, ortamda yumuşama olunca da kimi insafa bile gelip aralarından birini zincirlerinden kurtarıp yıkanmaya, hatta yarım pide dışında birşey yemesine müsaade ediyordu.
İsrael anlaşma uyarınca Gazze’nin topraklarından sarı çizgiye kadar geri çekildi. (Şu anda Gazze’nin sadece yüzde ellisini elinde tutuyor). Peki ne oldu? Ordunun geri çekildiği yerlerde silahlı Hamas teröristleri kontrolu ele geçirerek kendilerine karşı duran onlarca Filistinli’yi kurşuna dizmekte. İşte “Free Palestine”in görüntüsü…. (Tıklayınız)
Av.Yakup BAROKAS
IYT dip not :
İfade edilen görüşler İYT web portalının editöryal politikasını yansıtmayabilir.
Yazarların düşünceleri sadece kendilerini bağlar.
Bir önceki yazımı okudunuz mu?
Yorumlar