YILAN HİKAYESİ

TÜRKİYELİLER BİRLİĞİ התאחדות יוצאי תורכיה
19 Eki
2 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 22 Eki

Merhaba sevgili okuyucularım. Umarım hepiniz sağlık ve mutluluk dolusunuzdur. Biz de idare ediyoruz. Geçtiğimiz hafta vodvil gibi gelişen olaylarla, tarihe tanıklık ettik. Gerçekten tiyatro gibiydi.

Trump talk show yaptı, Netanyahu sessizce izledi, gıkını çıkarmadı çünkü malum rehineler sarı bir kılıç gibi tepede sallanıyordu. Ve…rehineler geri döndüler. Gerçekten Tanrı'ya şükür evlatlar eve döndü. Kavuşmalar çok duygusaldı. Anne ve babaların, eşlerin, sevgililerin, kardeşlerin coşkusuna tanık olmak uğruna, bu vodvili görmeye değdi.

Şimdi gelelim işin aslına. Değişen bir şey var mı? Silahlar bırakılmadı. Sınırda her gün sataşmalar, vuruşmalar. Yetmedi, hamam böcekleri şimdi yeni saldırılara hazırlanıyorlarmış. Aklı evvel ülkeler buraya kendi askerlerini göndermek çabasındalar!

Buna ''Yok Deve'' derdik genç olsaydık. Yani anlayacağınız neredeyiz şimdi? Rehine problemi hariç A noktasına geri döndük. Şapkadan tavşan yerine savaş çıktı-çıkıyor. Ben herkesten daha akıllı değilim, ama görünen köy kılavuz istemez. Atı alan Üsküdar'ı geçecek, biz burada hala Bibist ve Antibibist atışmalarındayız.

Herkes egoist, herkes kendi sazını çalıyor ama armoni yok, kakafoni var. İnanamıyorum. Toz duman biraz dağılır gibi oldu, egolar hala havada uçuşuyor. Bu arada hamam böceklerinin bitleri yine kanlandı. Yani barış mı olacak. Asla, ben 10 yaşımdan itibaren memleketin bu bitmeyen savaşlarını ezbere biliyorum. Yani bu konuda bir doktora tezi yazabilirim. Buraya barış gelemez, çünkü düşmanlarımız barışla değil, kanla besleniyorlar. Bu insanlar rehinelerin geldikleri günün ertesinde, Gazze'de birbirlerini öldürmeye başladılar. Onlar kendi soylarını sürekli kırarlar, ama onlara öldürmek mübah, İsrael öldürürse soykırım derler.

Biz ne soykırımlar biliyoruz ki, onlar hep ''sözde''dir! Şimdi bakalım neler olacak?

Ne olacak, savaş kapıda…haksız mıyız? Hayır ama içte kavgalara devam. İnsanlar İsrael'deki herkesin çok akıllı, zeki olduğunu iddia ederler. Tabii ki gerçek zekileri tenzih ediyorum ama bizimkiler hakikaten aptal, birbirlerini yiyip düşmana prim veriyorlar. Buna İbranice tam olarak ''sinad hinam'' denir. Dilerim tarih tekerrür etmez, aynı faciaları bir daha yaşamayız. En yakın örneği,2 yıl evvel bu iç çatışmalar yüzünden gaflete düşüldü ve 7 Ekim Katliamı oldu.

Canım çok sıkılıyor. İçim acıyor. Benim gibi sıradan bir insan bunu görebiliyor da, neden multi zeki halkımız bunu ayrımsayamıyor. Sevgili okuyucularım canınızı böyle bir yazıyla sıkmak istemiyorum ama, canım çok sıkılıyor. İsrael'in bu aptallığını, gafletini ve hıyanetini sindiremiyorum. Herkes kendine gelsin, sağcılar, salon solcuları ve teneke trampet çalanlar. Titreyin ve silkinin!

Bir daha sefer yazacağım yazı diliyorum ki, sanat, coşku ve selametle bezensin.

Sara YANAROCAK

Bir önceki yazımı okudunuz mu?

SRAEL’DE YAŞADIĞINIZDA HAYAT DAHA FAZLA ANLAM KAZANIYOR…