BİR YENİ YAŞ DAHA…
- Sara YANAROCAK
- 23 dakika önce
- 2 dakikada okunur
Merhaba sevgili okuyucularım. Aralık geldi çattı.11 Aralık benim doğum günümdür. Bu kaçıncı derseniz 70 oldum diyeceğim.
Aslında her şey aynı, her geçen günün ardından, yılların da üst üste devrildiğinin bazen bilincinde bile değiliz. O akşam evlatlardan, dışarıda bir mekânda yemek daveti aldık.11 Aralık, Tel Aviv'deyiz…yetmiş yılı geride bıraktığım gün.
Zamanın nasıl geçtiğini düşündüğümde, ardımda kalan yılların en çok sevgiyle dolu olduğunu hissediyorum.
O akşam, eşimle birlikte, oğullarım, gelinlerim ve üç canım torunumla aynı sofradaydık… On altı yaşındaki erkek torunumun olgun bakışlarında geleceğe dair umutları, on dört yaşındaki iki kız torunumun pırıl pırıl gözlerinde ise hayatın tazeliğini gördüm. Biri delikanlılığa adım atarken, diğerleri ise genç kız olmanın eşiğinde…her biri kendi yolu, kendi sesiyle ailemizin devam eden hikayesi.
Yetmiş yaş…gücün biraz yavaşladığı ama kalbin daha geniş attığı bir durak. Torunlarımın varlığı, bana hayatın hala büyüyen bir mucize olduğunu hatırlatıyor. Oğullarım yıllar boyunca verdiğim emeğin sessiz karşılığı, gelinlerim ise ailemize kattıkları zarafet ve şefkatle bir bütünlüğün vazgeçilmez parçaları.
Ve yanımda eşim vardı…Hayat yolunda elimi hiç bırakmayan, sevinci de, yorgunluğu da paylaştığım yol arkadaşım. O masada sadece doğum günü değil, birlikte yaşanmış bir ömür, kurulan bir yuva ve geleceğe uzanan kökler vardı.
O akşam anladım ki, insanın gerçek zenginliği yıllarla, değil çoğalan sevgiyle ölçülüyor. Mutluluk, yüksek sesli kutlamalar değil, aynı masada huzurla oturabilmektir.
Gerçek zenginlik, çocukların sevgi ve saygısında, torunların gülüşünde, aynı masada hissedilen huzurda saklı.
Kalbimde sessiz bir şükür vardı.
Bana bu hayatı, bu aileyi ve bu sevgiyi yaşatan her ana teşekkür ederek…
Yetmiş yaşıma, yorgun ama umutlu, sevgi ve şefkatle sarılmış, sakin ama derin bir sevinçle girdim.
Le Hayim …
SARA YANAROCAK
Bir önceki yazımı okudunuz mu?
IYT dip not :
İfade edilen görüşler İYT web portalının editöryal politikasını yansıtmayabilir.
Yazarların düşünceleri sadece kendilerini bağlar.
