Mehila İbranice'de vermek, bağışlamak gibi anlamlar içeren, dindarların genelde kullandığı bir sözcük.
Ben de bilmiyordum, geçende gittiğimiz bir İsrael sinema filminde öğrendim.
Eğer birine vicdan borcunuz varsa, ondan af diliyorsunuz. Eğer onun hayatında bir şeyleri bozduğunuza inanıyorsanız, onu düzeltmeye çalışıyor ve sonunda o kişiden ''Mehila'' diliyorsunuz.
Bu film de işte bu konunun üzerine.
Perşembe akşamı aylardan sonra ilk kez sinemaya gittik.
Klişeleşmiş Amerikan filmlerinin yanında gözüme ilişen bu İsrael filmini ve daha önce ''Maktub'' filminde gördüğüm ve çok beğendiğim Gay Amir ve Hanan Savyon’un da oynadıklarını görünce hiç tereddütsüz biletleri aldım.
Salon ağzına kadar doluydu. Zar zor kenarlardan yer bulabildik.
Film çok hafif, komik ve sevimliydi.
Benim en çarpıcı bulduğum tarafı olayın Gazze sınırında bir bölgede geçmesi ve sık aralıklarla çalan sirenlerin halkın günlük hayatlarını nasıl etkilediğini göstermesiydi.
İnsanlar hem alışık hem değildi, film öyle komikti ki ince esprilerle bu trajik olayı bile gülünecek duruma getirmişlerdi.
Bu iki başarılı oyuncunun yanısıra Fauda'dan da tanıdığımız başarılı oyuncu Tsahi Alevy ve şarkıcı Şiri Maimon da güçlü bir performans sergilediler.
Konunun başka bir özelliği modern ve haredi görüşlerin bir arada olması ve haredi arkadaşın modern arkadaşından ''Mehila'' istemesi, bunun için canla başla çalışmasıydı. Oldukça ilginç bir ikilemin ortasında sonuna kadar sürükleyen bir tarzı var.
Çok beğendik. Eğer hafif ve güldüren, kafa yormayan ve akılda kalan bir film görmek istiyorsanız ''Mehila'' tam size göre.
İyi seyirler.