Çocuk, yaşlı ve GENÇLERİN cenneti…

Geçtiğimiz pazar günü İsrail’deki Türkiyeliler Birliğinin seçimleri gerçekleşti. Benim için oldukça anlamlı bir gündü; 32 yıl önce başkanlığını yaptığım bu kuruma bu kez danışmanlar kurulu başkanı olarak geri dönüyordum. Birliğin yeni başkanı Ovi Roditi Gülerşen’i kutlar, başarılar dilerim.

Yıl 1980, sağ sol çatışmasından Türkiye bir kan gölüne dönmüş, elektrik yok, benzin yok, hiç bir şey yok. İsrail’e göç edeceğimi duyan dostlar; “durmayın, bir an önce gidin” diyorlar.

Sonrasında 12 Eylül askeri darbesi geldi. Bu süreçte 650 bin kişi gözaltına alındı, 230 bin kişi yargılandı, 517 kişiye idam cezası verildi, 50’si asıldı, tam 171 kişinin işkenceden öldüğü resmen kayıtlara geçti. Ama belli bir kesim için artık ortalık süt limandı. “Gidecek ne vardı? Niye acele ettiniz” diye sitem eden de oldu.

İsrail’deki ilk senelerimde trafik düzeni, her tarafın yemyeşil ve çiçeklerle süslenmiş olması, yolların temizliği, okulların önünde 10-12 yaşında öğrencilerin trafik polisi görevi görmeleri beni büyülerdi. Hele ulpanda, ilk dersimizde öğretmenimiz Sima’nın tek kelime bilmeyen bizlere Rosh HaShana bayramını anlatmasını hala unutamam. İran İslam Devrimi sonrası olduğundan sınıfımızdaki öğrencilerin çoğu bu ülkeden veya Suriye’den gelmişlerdi. Yasa dışı yollardan Türkiye üzerinden kaçmayı başarmışlardı.

Birliğimizin web sitesinde yayınlanan yeni aliya yapmış yazar ve kişilerin izlenimlerini okudukça bu anılarım canlanıyor. Mutlu yıllardı, henüz İsrail’de enflasyon başını almış gitmemişti. Filistinlilerin intifadası başlamamıştı. Yine de İsrail ekonomisi bugünkü kadar güçlü değildi. İş imkânları oldukça kısıtlı idi…

80’li yıllarda Türkiye’den göç eden ole hadaşlar 70’li yıllarda gelenlerle çok çabuk kaynaştı. İsrail toplumunda, gazetelerde de kendinden söz ettiren Hertzliya Kültür Derneği, Batyam Kültür Derneği kuruldu. Türkçe konuşan Bnei Brit Yosef Niyego Locası yeni katılımlarla canlılık kazandı, Nur Locası faaliyete geçti. Türkiyeliler Birliğinin 900 kişinin katılımı ile gerçekleştirdiği genel kurulunda başkan seçildim; birliğin pek çok kentte şubeleri açıldı.

Dr.Gad Nasi’nin öncülüğünde önce doktorlar bir araya geldi, sonra MORİT kuruldu. Tüm bu yeni oluşumların amacı Türkiyeli Yahudilerin ülkeye uyumlarının kolaylaştırılması, kültürel varlıklarının tanıtılıp sürdürülmesiydi. Tabi ki her aliyada olduğu gibi umduğunu bulamayıp geri dönenler de oldu.

Yıl 2018, İsrail artık pek çok alanda dünyanın en önde gelen ülkelerinden biri konumunda. Beni her gün bir yenisini duyduğum teknoloji alanındaki başarılar kadar demokrasi anlayışı ve insana verilen değer de heyecanlandırıyor.

İsrail çocuklar ve yaşlılar için cennet denirdi. Bir emekli olarak gittiğim spor merkezinde yüzdüğüm olimpik havuzun yanında 25 metrelik kapalı bir havuz daha var. Oraya her gün bir bakıcı tarafından sakat sandalyesinde getirilen yaşlı ve felçli bir adamın özel bir mekanizma ile nasıl suya indirilip yüzmesinin sağlandığını gördükçe gerçekten bu ülkenin yaşlılarına ve engellilerine ne denli değer verdiğini görüyorum.

Aralarında Arapça konuşan ve şarkılar söyleyen Arap gençler ile aynı jakuziyi paylaşacağım hiç aklıma gelmezdi. Başı kapalı Arap genç kız öğrencilerle aynı spor salonunda aerobik yapmak da İsrail yaşamını tanımayanlar için öngöremeyecekleri bir gerçek olmakla birlikte benim açımdan ayırımcılığa yer olmayan günlük yaşamın bir parçası.

Ekonomisi ve ordusu ile her alanda güçlü olan İsrail artık sadece çocuklar ve yaşlılar için özenilecek bir ülke değil. 1980 yıllarından farklı olarak gençlere sayısız iş imkânları sağlayan bu ülke gençler için de gelecek vadeden bir çekim merkezi.

Yeni seçilen Türkiyeliler Birliği başkanı ve yönetim kurulunu bekleyen en önemli görev Türkiye’den gelecek yeni göçmenleri kucaklamak, her konuda onların ülkeye uyum sağlamalarında yardımcı olmaktır.