Sara Penso ז"ל

Bu hafta sayfamız alışılmışın dışına çıkıyor ve geçtiğimiz 12 Haziran’da bu dünyadaki yolculuğunu tamamlayan Sara Penso’yu ağırlıyor. ( bu yazı onun gidişinden sonra 13 Haziran’da Yayımlandı.)

Bu dünyadan bir Sara Penso geçti. 24 Nisan 1948 yılında Erna ve Niso Elkabes’in büyük çocuğu olarak doğdu. Peşi sıra Rosita ve Stella’nın da aralarına katılmasıyla Kadıköy’ün geleneksel Yahudi ailesi olarak büyüdüler. 3 kız kardeş de okumaya hevesli, çalışkan ve çok akıllıydı. Sn Benoit kız ortaokuluna başladığında yeni kızkardeşleri oldu. Okumayı, dil öğrenmeyi çok sevdi. 15 yaşında hayatının aşkı Erol ile Caddebostan’da tanıştı. İkisi de gençti. Erol Almanya’ya üniversiteye gidecekti. Gitti ve Sara bekledi. Evlendiler. 1972 ve 74 yıllarında aileleri tamamlandı. Ceki ve Niso aileye katıldı. Ama o çocuklarını büyütürken torun hayali kuruyordu. ( hayali için 2006 yılına kadar beklemesi gerekiyordu. ) hep yükseköğretimde okumak istemiş, önce maddi olanaksızlık sonra evlilik , çocukların büyütülmesi içindeki okuma aşkını söndürmemişti. Bunun için Öncelikle lise eğitimini tamamlaması gerekiyordu.

Açık öğretimden dersleri kaçırmadan izledi, çok ders çalıştı önce liseyi bitirdi. 49 yaşında da Yıldız Teknik’de Fransızca Mütercim tercümanlık bölümünü kazandı. Çocuklarından genç öğrencilerdi yeni arkadaşları. Üstün başarı ile 53 yaşında mezun oldu. Bu arada çok gezdi. Sıkı bir hayvansever, yardımsever, çok iyi bir dinleyiciydi. Manevi kız kardeşleri ile bir çok başarılı işe imza attı. Oğullarını evlendirdi, 2006, 2007 ve 2010 da Jasmin, İlay ve Roy’a kavuştu. Babaanne Sara olmayı bu dünyada herşeyden çok sevmişti.

Sara özel bir ruhtu. Onunla birçok farklı konuda sohbet edebilirdiniz. Hayvan dostu, çok dilli, çok kültürlü, süper neşeli, arkadaşlarına ve ailesine çok bağlıydı. Mart 2021’de hastalığının teşhisini aldı. Dimdik mücadelesine başladı, yılmadı. Ama vücudu mola istemeye başladı. Bu süreçte manevi kardeşleri hep tam yanı başındaydı. Lüsi, Riket, Saime, Yona, Keti, Şela… her gün aradılar, her gün diğer günden daha iyiye gideceğini söylediler ama… olmadı. Manevi oğulları Beri ve Vili onu her ortamda rahat ettirmeye çalıştılar.

6 Mayıs cuma kayınvalidemin evinde toplandık. Sara yorgun ama çok keyifliydi. İlay için prasa köftelerini Roy için kıymalı börekleri hazır etmişti. Platanın üzerinde yemekler Şabat’ı karşılamayı bekliyordu. Şabat mumlarını titreyen elleri ile yaktı. Hep eskilerden konuştuk. Anılarımızı tazeledik. İlay ve Roy ile eski gezilerini konuştu. Dere tepe düz İstanbul gezilerini… Yeni plan yapmak istemedi. Burgazada’yı özleminden bahsetti. Kiduş’u İlay’dan dinledi, Amotsi duasını Roy yaptı. Gülerek, keyifle yemeğimizi yedik. Herşeye rağmen birlikte aynı masa çevresinde toplanmıştık. Son kez olduğunu bilmeden… anneler gününde 8 Mayıs’ta görüşmek üzere sözleştik, görüştük ama hastane süreci ile. Çorap söküğü gibi bir anda, 13 Mayıs’ta Viki’nin elinden yediği muhallebiden sonra derin uyku….

Fedakar, cefakar, çalışkan, çok iyi dost değerli Sara Penso annesi, babası, ilk aşkı ve köpeklerine kavuştu. Mekanı cennettir…

Yazarın tüm yazıları için tıklayınız