NASO – BERAHA İSTERMİSİNİZ?

Bu hafta, Aron ve çocuklarının, Tanrı'nın …. Bene-YisraEL’e aktaracağı Dua olan “Birkat Ha Kohanim”  (Nesiat Kapayim) ile tanışıyoruz .

Sinagogun Rav'ı cemaat üyelerinden birinin çok tuhaf bir davranışını fark eder. Kohen, Birkat Kohanim Duasını vermek üzere her Ehala çıktığında bu adam tallitini katlayıp sinagogdan dışarı çıkıyordu.

Rav ilk başta bunun bir “tesadüf” veya “tuvaleti kullanma” ihtiyacından kaynaklandığını düşündü. Ancak bu hareketin ardışık olarak tekrarlanması bu ihtimali ortadan kaldırıyordu. 

Evet……... Bir Rav’ın deraşasını terk edebilirsiniz hoş olmasa da duyulmamış bir şey değil. Bazı insanların bir vaazı dinleme yeteneği olmayabilir. Peki Kohanim Duasını kim terk eder? Kim bu yüce kutsamayı almak istemez (ki)?

Bunun üzerine Rav bu kişiyi bir Yom-Tov öğle yemeğine davet eder. Şaraplar içilir, sohbet koyulaşır ve Rav dikkatlice konuya girer. "Biliyor musun, Kohanimler bize kutsama vermeye hazırlandığında her defasında sinagogdan çıktığını fark ettim. Bununla ilgili olumsuz bir anın mı var?"

Adam bir an hareketsiz kalır ve ardından Rav'a ciddi bir şekilde bakarak "Sana söyleyeyim, biz Holokost kurtulanları deneyimlerimiz hakkında konuşmayı sevmeyiz. Ama madem sordun, sana hikayeyi anlatayım.” der.

Auschwitz’de birkaç yüz kişiyle bir kışladaydım. Koşullar insanlık dışıydı ve çoğumuz dini veya geleneklerimizi düşünecek durumda değildik. Ancak aramızda farklı bir düzeyde yaşayan ve korkunç ortamın bile üstesinden gelebilen yaşlı bir adam vardı.

Pesah'ta kamp fırıncılarından birine iki matza yapmasını söyledi ve Pesah gecesi kışlanın zeminine oturduk ve bize Hagada'yı ezbere söyledi. Her birimize küçük birer parça Matza verdi ve bizi çok daha iyi bir dünyaya taşıdı.

O gecenin sonunda aniden bir Nazi muhafızı içeri girdi. Yerde oturduğumuzu gördü ve çılgına döndü. En yakındaki Yahudi'ye koştu, şakağına bir silah dayadı ve 'Bunu kimin organize ettiğini söylemezsen seni öldüreceğim' dedi. Adam cevap vermeyince Nazi onu itti ve 'Hepinizi öldüreceğim' diye bağırmaya başladı.

Yaşlı adam öne çıktı ve 'Bendim. Gerekirse beni vurun' dedi. Nazi şeytani bir kahkaha attı ve 'Seni yarın tüm kampın önünde vuracağım' dedi.

Ertesi gün, bir platform oluşturdular ve onu vurmaya hazırlanıyorlardı ki son bir isteği olduğunu söyledi. Nazi güldü, 'Ne istiyorsun ? Bir parça et mi ? Bir kadeh şarap mı ?'

Yaşlı adam bir Kohen olduğunu ve herkese bir dua vermek istediğini söyledi. Orada vurulmadan hemen önce, ellerini bize doğru uzattı ve büyük bir tutkuyla Kohen duasını söyledi ve öldürüldü.

Adam devam ederek Rav'a şöyle dedi, "Savaştan sonra inancımdan uzaklaştım". Yahudi olmayan bir kadınla evlenmek bana çok cazip gelmişti ama yaşlı adamın duasını hatırladım ve yapamadım.  

Sonra çocuklarımız oldu. Onları devlet okuluna göndermek istedim. Ama bir kez daha o duayı hatırladım ve bunu da yapamadım.

“Öldürülmeden hemen önce yürekten söylediği bu dua beni birçok hatadan kurtardı". O duanın hafızamdaki berraklığını asla kaybetmek istemedim.

"Auschwitz'deki duaların anısını bastırabileceğinden korktuğum için başka bir Birkat Kohanim dinlemekten korkuyorum. Bu yüzden her defasında sinagogu terkediyorum".

Bu deneyim, yüzlerce yıl önce Kudüs Tapınağının duvarlarında yankılanan Hashem’in saf sözlerinin gücüne tanıklık ederken bizleri de "Kardeşini doğrulukla yargılamalısın" konusunda yeni bir seviyeye taşıyor.

Her birimizde mevcut olan "Kohenlik potansyelinden" güç alarak on parmağımı alışılmadık şekilde açıp sizlere de kutsama (beraha) vermek istiyorum.

TANRI’nın ÖZÜ, sizi kötü alışkanlıklardan koruyacak şekilde dönüştürsün ve İlahi Akışı ile doldursun.

TANRI’nın SEVGİ DOLU IŞIĞI, benliğinizde parlasın, lütfun mucizesini dışarıda tutan duvarları eritsin.

HER ŞEYDE GİZLİ OLAN TANRI’nın YÜZÜ, peçesini kaldırsın ve birbirimize olan bağlılığımızın gerçeğini ortaya çıkarsın. Ve her şeyin yüzünde parlayan sevgi size esenlik versin.İlahi emir şöyle son bulur: "İsmim’i Bene-Yisrael’in üzerine yerleştirecekler ve Ben onları kutsal kılacağım."  (Bam 6:27)

Tanrı'nın Adını dünyaya taşıma ayrıcalığı, sahip olacağımız en büyük lütuftur. Aynı anda vermek ve almaktır.

Kohanim’ler topluma kutsallık etiğini öğretiller Bu bir sevgi etiğidir. Kendimizi unutup başkalarına odaklandığımız ölçüde Tanrı'nın dünyaya ve kendimize girmesine izin veririz. 

Hepimizin sevgiye ihtiyacı var. Çünkü nimetlerin bu dünyaya girme şekli aşktır.

Yüce Tanrı kutsamayı bize vermek üzere kendi yerine Kohanimleri seçti. Böylece insanlar için başkalarının refahını önemsemenin rol modellerini yarattı.  

Eminim ki, siz de onlardan birisiniz……..

Sevgilerimle -  Shabat Shalom

Moşe PASENSYA

"Desteklerinizi Bekliyoruz: Şimdi Bağış Yapın!"

Yazarın tüm yazıları için tıklayınız