“Yosef kardeşlerini tanıdı ama onlar kendisini tanımadılar.” (Bereşit 42:8)
Yosef, mazlum bir köleden Mısır'ın güçlü hükümdarına dönüşür. Kardeşleri onun kimliğini bilmiyorlar ve büyük bir teslimiyetle yaklaşırlar. Yosef onları casuslukla suçlayarak bir komplo kurar. Kimliğini açığa çıkaracağı an gelene kadar ciddiyet maskesini korur.
Nefret, diğerini anlama eksikliğinden kaynaklanır; düzeltilmesi onların özlerinin derin bir şekilde tanınmasında yatar.
Yosef, kardeşlerinin kendi kimliğini öğrenmeden önce gerçek değerinin takdir edilmesi gerektiğini fark eder. Çünkü bu karşılıklı anlayış ve sevgiye yol açacaktır.
Bilgi, çok güçlü bir araçtır ancak bizi daha iyiye doğru değişmek üzere ilham vermediği sürece pek de bir önemi yoktur. Çünkü bilgi toplamaya bağımlı olmaya başladığımızda kendimizden daha fazlasını bilen herkese (akıllı telefonlar gibi) saygı göstermemize yol açar.
BİLGİ, genelde bizi ilgilendiğimiz konu hakkındaki yüzeysel gerçeklerle temasa geçirir. Bu koşullar altında ruh da benzer şekilde duygusal bağ olmaksızın yüzeysel bir düzeyde katılım gösterir. Aynı şey evlilikteki ortaklar için de geçerlidir. Sonuç, zayıf insan ilişkileri ve evlilik uyumsuzluğudur.
Bir başka bireyle yüz yüze etkileşim kurmadıkça anlayamayız veya takdir edemeyiz.
RUH, çıplak gerçeklerin altında yatan anlamla ilgilenir. Böylece diğerinin ruhunun derinliklerine bağlanır. Aynı şey Tora için de geçerlidir. Kelimelerin altında yatan anlamı algıladığımızda (içselleştirdiğimizde) nesne ile gerçek bir bağ oluşur. Böylece Tanrı Bilgisi sadece mikroçipteki bir gigabaytlık veri değil, Kendisiyle kurulan hayati ve derin bir bağlantıya dönüşür. Buna “ALGI” denir.
İnsan ilişkileri alanında birini sevmek, o kişiyle ilgili kesin bilgilere bağlı değildir. Yüzeysel bir bakışla ihtiyacımız olan tüm bilgileri edinebiliriz ama bu bizi aşka yaklaştırmayabilir. Ancak içsel takdirimizi geliştirmek, her türlü yabancılaşma duygusunu otomatik olarak ortadan kaldırır ve sevgiyi besler. Bu seviyede ruh ruha dokunur ve gerçek aşkın kıvılcımını ateşler.
Talmud şöyle der: “Kimin bilgisi (Daat) yoksa, ona merhamet etmek yasaktır”
Birisiyle bağlantı kurmak için, Öz-Bilgiden daha yüksek bir seviyeye yükselmemiz gerekir. Çünkü bunu sağlayabilmek bizlerin aşağıya inmesine neden olur.
Yosef'in kardeşlerini tanıması (kabul etmesi) Öz-Bilginin de üzerindeki seviyeydi. Bu şekilde ortaya çıkan şefkat, kendilerini herhangi bir bağlantıdan tamamen koparmış olanlara bile ulaşır. Bu, yüz yüze bir ilişkinin bile başaramayacağı düzeydeki İÇSEL BİLGİDİR.
Birlikte anlamaya çalıştığımız YÜZEYSEL – ALGISAL ve İÇSEL düzeydeki tanıma seviyeleri üç farklı evlilik ilişkisinde de kendini gösterir.
YÜZEYSEL BİLGİYE DAYALI İLŞKİ; benim sizin için ve sizin de benim için ne yapmanız gerektiğini içeren bir haklar ve yükümlülükler listesi anlamına gelir. Bu “SIRT SIRTA” (Daat Tahton) durma seviyesidir.
ALGISAL BİLGİ; çift arasında gerçek bir aşkı doğurur. Her eş diğerini anlar ve onunla gerçekten özdeşleşir. Bu “YÜZ YÜZE” (Daat Elyon) durma seviyesidir.
ÖTEKİNİN TEMEL BİLGİSİ; partnerinden kopmuş ve yabancılaşmış eşi bile kucaklamaya, ona temel bir bağla bağlanmaya uzanan mutlak bir birlik duygusunda ortaya çıkar. Bu ilişki seviyesine "YÜZ SIRTA"dır (Daat Yihud) denir.
Sonunda sırtı diğerine dönük olan arkasını dönüp gerçek aşkla onunla yüzleşir. Lütfen unutmayın bizler asla kendi sırtımızı göremeyiz. Bunu görebilen daima bir başkasıdır.
Yosef, “TEMEL TANIMANIN” bu en yüksek seviyesine ulaşmayı arzuluyordu. Kendisiyle kardeşleri arasında karşılıklı anlayışa varana kadar kayıtsız şartsız birleşerek (zvug) aralarındaki uçurumu kapattı.
Birbirimizi “İÇSEL TANIMA” açısından tanıyıp takdir ettiğimizde, nihai kurtuluşu hak edeceğiz.
Sevgilerimle - Shabat Shalom
Rabi. Yishak BİLMAN (z”l) & Moşe PASENSYA
