Okul günleri… Hepimizin yaşam yolculuğunda önemli bir yer kaplıyan anılarımızın ve zaman zaman rüyalarımızın teması… Hangimiz sınavlarda olduğumuzu hatırlayıp soğuk terler dökmeyiz. Hangimiz okulu “kırıp” sonra yakalanıp azar işittiğimizi gülümseyerek anımsamayız. Çoğunlukla sağlam arkadaşlıklarının kurulduğu, yaşamımıza yön veren eğitimciler ile tanıştığımız aslında bizi biz yapan günlerdir. İçinde iken bir an evvel dışına çıkmak istediğimiz, daha sonra da “öğrenci” olmaya can attığımız meslektir “öğrencilik” Farkına varmadan seçtiğimiz kaplama kağıtları daha sonra seçeceğimiz her şey için referans olacaktır. Sadeliği mi ön planda tutacağız, floral desenleri mi. tercih edeceğiz. Kareli kap kağıtları mı? Fosforlu renkler mi gündeminde? Günümüzde bu çeşitlilik gayet normal görülürken 60’lı yıllarıda sadece lacivert ve kırmızı kap kağıtlarının olduğunu da anımsıyorum. Ders çalışmak adına arkadaşlarla toplandığımız çay bahçeleri daha ileriki yaşların anıları arasında iken, renkli kalemler eğitim hayatına adım attığımız andan itibaren kalem kutusunun içinde yerini alır. Kalemler… Kurşun kalem tükenmez kaleme karşı daima savaş açar. Kim kazanır sizce?
Kurşun kalem bir hayat dersidir. Öncelike kurşun kalemin dış görüntüsü işlevini etkilemez. Dışı parıltılı da olsa her kurşun kalem aynı yazıyı yazar.1.ders insanların dış görünüşü sizi ilgilendirmesin.
Kurşun kalemin ucu bittikçe yontar tekrar kullanır harika yazılar yazmaya devam edersin. 2. Ders kalem yontuldukça daha iyi yazar. Tıpkı bizler gibi acılar seni daha tecrübeli dolayısıyla daha mantıklı yapar.
Kurşun kalem silinebilir, yanlış birşey yazdığında silgi ile silebilir doğrusu ile değiştirebilirsin.3. Ders hata yapmak kötü değildir önemli olan hatayı düzeltmek için fırsatı yakalamaktır.
Ancak kurşun kalem silinse de izi kalır. 4. Ders yaptıklarının farkına var, mutlaka iz kalır. Kurşun kalemleri bu kadar çok severken bazen ona kızmıyor değilim. Özellikle kuşun kalem ile yazılan randevular hakkında olumlu düşüncelere sahip değilim. Her an iptal edilecekmiş hissini yaratıyor. Sanki o karşılaşmaya hazır değilmişim gibi bir düşünceye kapılıyorum. Sanki iki kalpli davranıyormuşum gibi geliyor. Karşımdakinin de bu buluşmaya yeterli zamanı ayırmadığı ve yeterli değeri vermediğini düşünüyor tedirgin oluyorum.
Ve tükenmez kalemin bu savaşı kazanmak için sahip olduğu gerçeklere bir göz atalım. Öncelikle olgunluk yaşına varmayanlar tükenmez kalem kullanmasın derim. İmza tükenmez kalem ile atılır. İmza atmanın önemi hepimiz için aşikar. İmza söz vermektir, yemin etmektir. onaylamaktır. Sorumluluktur İmza atmak kişiyi geri dönülmez bir yola çıkarır. Çok dikkat etmek gerek. İmza karakteristiktir ve kişisel özellikler içerir. Tükenmez kalem hata kabul etmez.
Şimdi hayatımıza bir atalım kurşun kalem gibi mi yoksa tükenmez kalem gibi mi olmak isteriz.
Sizce bu savaşı kim kazanacak…
Çocukluk yıllarının naıfliği mi?
Olgunluğun kararlılığı mı?
