Kitap okumayı kadar kitap satın almayı severim. Yeni basılmış sayfalarını kendimin açtığı o karşı konulmaz taze kağıt kokusu tıpkı güzel bir çikolata kokusu misali beni çok rahatlatır. Bir de sahaflara gitmeyi severim. 2.el kitap, 2. el kıyafetin aksine beni uzak dünyalar götürür. Kim okudu, okurken ne hissetti acaba diye düşünürüm. Bazen elime aldığım kitapların cümlelerinin altının çizili olduğunu görürüm.
Eski eğitim sisteminde kitaplara sayfalarını kıvırmak ve kelimelerin altını çizmek adeta yasaktı. Kitaba İhanet etmek gibi idi. Daha sonraları her boyda kitap ayraçları üretilmeye başlanınca kitap sahifelerini kıvırmak tarihe karıştı ama bazı özel kitapların cümlelerinin altını çizmek bir nev’i moda oldu. Tekrar hatırlamak istediğim, cümleleri üstünü tekrar tekrar düşünmek istediklerim cümlelerin altını çizdim. Böylece tüm kitabı tekrar okumak yerine bana “gerekli” bölümlerin altını çizdim. Geri döndüğümde, bulmak istediğim satırları elimle koymuş gibi buldum.
Bu arada konuşurken “altını çizmek isterim ki” diye başlayan cümleleri sık sık duyar olduk. Altını çizmek bir deyimdir. Deyimlerin alt başlığında ise mutlaka duygu yoğunluğu vardır. Ve deyimler gerek söylemlerimize, gerek yazılarımıza derinlik kazandırır. Altını çizmek de meselenin önemini vurgular. Unutulmaması gerekenin altı çizilir, isteklerin altı çizilir, üzüntülerin pişmanlıkların sevinç ve mutlulukların altı çizilir. Altını çizdiklerimiz ile gurur duyar, bu hallerimizi tekrar tekrar yaşamayı dileriz. Kısaca altını çizmek önem vermektir. Ve karşımızdakinin de önem vermesini sağlamaktır.
Hayatın siyah beyaz kareleri arasında dolaşan insan bazı şeylerin altını çizmek ile üstünü çizmek arasında salınır. Duygularını altını çizerek kendini ispat etmek isteyen kişi gene kendi duygularının üstünü çizerek hayatında olmasını istemediklerinden vazgeçer. Üstünü çizer, acımasızca eler. Yaptığı yanlışlara dayanarak, kurduğu bazı ilişkileri devre dışı bırakır. Dostum dediklerini gözden çıkarır.
Ancak üstünü çizmek sancılıdır. Hayalkırıklığı olmadan, gözyaşı olmadan silmek pek de mümkün değil. Hele hele üstünü çizdiğiniz kişiler ile işbirliği yaptı iseniz, ortak anılarınız var ise, ortak işlere imza attıysanız durum daha da vahimdir. Ömür boyu izleri kalır. “Üstünü sildim” dersiniz ama beceremezsinİz bir türlü. Beyniniİn bir köşesinde durur hayalleriniz. Bazen bir ses, bazen bir söz ile tekrar tekrar gündeme gelir yaşanmışlıklarınız.
O halde dikkat!!! Tanımadan, incelemeden, örneklemeden kolay kolay hiçkimseyi göklere çıkarmayın. Altını çize çize göz önüne çıkardıklarınızı gün gelir, ilk hatayı yaptıklarında görmezden gelir, hatalar birbirini kovalayınca ne sevginizin, ne saygınızın ne de hoşgörünüzün yetmediğini anlar üstünü çizersiniz.