(Yazarı sesli dinlemek için tıklayınız)
Merhaba sevgili okuyucularım. Şimşek hızıyla gecen bir 15 günden sonra yine buluştuk. Sizlerin ne yaptığını bilemem ama, benim hayatımda pek bir yenilik yok. Aynı şeyler her gün yine yeniden. Kalk, yaz, oku, seyret, kısa bir yürüyüş sonra yeniden otur yaz, oku, seyret, program ve kapanış. Mutfak ve ev işlerini anlatmaya gerek yok. Evlendiğimizden beri yapılan robotik işler. Yap yap, yarın yine olmadı baştan.
Bu sabah küçük oğlumla konuşurken aklıma yazabileceğim şeyler getirdi. Korona, virüs ve illa da aşı… Bizim memleketin insanı, buldu da bulandı cinsinden. Aşının en iyisi tedarik edildi, yaşlı kesim efendi gibi aşısını oldu, sıra gençlere gelince bir itiraz, bir kendine güven, bir isyan… yok efendim aşı olmuyorum, kimse beni mecbur edemez, ukalalık gırtlak boyu. Aşı olmazsa etrafını hasta edecek. Ben anlamıyorum ne hakla böyle kişisel kararlar alınabiliyor? Bencilliğe bakar mısınız? O aşı olmayacak, diğeri olmayacaksa, bu musibet virüsle nasıl başa çıkılacak? Bu tutarsız ayak diremeler yüzünden sanırım daha senelerce bu illetten kurtulamayacağız. Halbuki gelecek gençlerin elinde. Aslında önce onların korunması lazım…
Bütün bu tepkiler zaten öngörülmüştü ve herkesin aşı olmaması halinde yaptırımlar uygulanacağı aşikârdı. Nedir ki hükümet gençlere ılıman yaklaşıp, isyankar tavşancıklarına havuç uzatmaya karar verdi. Verilen havuç şöyle; aşı olmayan gençler aşı olurlarsa vergi indirimlerinden veya tümünden muaf tutulacaklar. Buradaki paradoks beni düşündürüyor. İtiraz etmeden aşı olan gençler bu imtiyazdan faydalanamayacaklar. Yani edepsiz olmak işe mi yarayacak?
Bir de Gazze’ye aşı verilmesi konusundaki baskılar da var. Senin kuyunu nasıl kazacaklarını düşünmekten başka işleri olmayan Hamas ve avanesine gidip aşı vermeni istiyorlar. Adamları güçlendirip sana saldırmaları için tıp hizmeti vereceksin. İsrael de aşı karşılığında Gazze’de esir bulunan sivil bir Dürzü vatandaş ve şizofreni hastası sivil bir Falaşa genci iade etmeleri karşılığında aşı vermeyi isteyince, solcu Meretz Partisi bunun etik olmadığını, herhangi bir şart ileri sürmeden İsrael’in Gazze’ye aşı vermesini istiyorlar. Bu akıl tutulması veya gerçekten seçmenlerine show yapıyorlar. Seni tanımayan, seni bir kaşık suda boğmak isteyen kişiye mi aşı vermek etik oluyor? Aklın yolu bir, niçin senden nefret eden düşmanına el vereceksin? Burada biraz İsavari bir yaklaşım görüyorum. “Eğer yüzüne vururlarsa, sen onlara öteki yanağını da uzat”.
Gerçek Hıristiyanlar bile bunu yapmıyorlar ama, tabii ki İsrael, Uluslararası Melek Madalyasını almak için bunu da yapmalı. Peki, aşı olmayanlara başka hangi yaptırımlar uygulanabilecek? Tabii uzatılan havuç işe yaramazsa, ülkede yeni kıyametler kopacak. Sinema, konser ve tiyatro salonlarına giremeyecekler, yani hayatları eksilecek. Sonra sıra yurt dışına çıkmaya gelecek, aşı belgeleri olmayınca giriş ve çıkışları yasaklanacak, çünkü diğer ülkeler de aynı kotaları uygulayacaklar. O zaman ne olacak? Demek ki aklın yolu birdir. Herkes aşı olmalı ve aşı kişisel inatlar ve ilkeler bazında ele alınmamalı. Bizim memleket bir alem. Çokluktan yokluk çekiyorlar. En iyi marka aşıdan milyonlarca getirtilip altın tepside sunuluyor, adamlar burun kıvırıyor. Adaletin bu mu Dünya? Başka ülkelerin halkları kaliteli aşı olmak için sürüm sürüm sürünüp en basit aşıya bile razı geliyor, bizimkilerin afra tafrasına bakJ)
Vallahi ne diyeyim Tanrı akıl fikir versin. Bunu hep söylemişimdir Tanrı tabiatı mükemmel, Ademoğlunu ise defolu yarattı. İstedi ki kendi kendilerini yükseltip tekâmül etsinler. Ama bu ülke o kadar çok tekâmül etti ki, artık birileri can sıkıntısından, geriye dönüşe karar verdiler sanırsam.
Sevgili okuyucular memleketimdeki bu akıl tutulmaları beni aşıyor. Zaten ben kimim ki bu aklı evvellere aşık atacağım? Ben kırarım dizimi, otururum koltuğumda ve memleketimin insan manzaralarını ağzım açık seyrededururum. Tekrar buluşuncaya kadar sevgi ve sağlıkla kalın.
Ağzımızı kapatalım da sinek girmesin. Ne de olsa aklın yolu bir.