Son yazımda size bir kadından, Rona Ramon’dan söz etmiştim. Rona Ramon’un 2003 yılında Columbia uzay aracında yaşamını yitiren İsrael’in ilk astronotu İlan Ramon’un dul eşi olduğunu, 2009’da meydana gelen eğitim kazasında büyük oğlu savaş pilotu Assaf Ramon’u yitirdiğini hatırlatmış, onun bu yıl İsrael Ödülüne layık görülmesinin nedenini anlatmıştım. Rona Ramon yaşadığı acılara gömülüp içine kapanmaktansa farklı bir yol seçmiş kendini gençlere yönelik sosyal hizmetlere adamış, kurduğu Ramon Vakfı ile öğrenci gruplarının Uluslararası Uzay İstasyonu'na bir deney göndermelerini, araştırma yapmalarını sağlamıştı.
Yaşamlarında karşılaştıkları acılarla dibe vuran, ancak altında kaldıkları enkazın altından kalkmayı başarıp enerjilerini toplum ve ülke yararına çalışmalara yönelten Rona gibi pek çok kadın var İsrael’de.
Çünkü ne yazık ki, zaman zaman terör saldırılarına maruz kalınan İsrael’de, çocuklarının yasını tutmak zorunda kalan anneler, babalar veya yetim kalan çocuklar ülkenin üzücü gerçeklerinden... Bu yazımda size üç anneden söz etmek istiyorum. Onlar da aynen Rona Ramon gibi yaşadıkları acının derinliklerine gömülmektense, farklı bir yol seçerek acılarını dindirmeyi yeğleyen anneler.
Hatırlayacaksınız… 2014 yılının 12 Haziran akşamı Naftali Fraenkel, Gilad Shaer ve Eyal Yifrach Yeruşalayim’in güneyinde Hamas teröristleri tarafından kaçırıldılar. Naftali ve Gilad henüz 16, Eyal 19 yaşındaydı… Uzun ve yoğun aramaların ardından, kaçırılmalarından 18 gün sonra, henüz yaşamlarının baharında olan bu üç gencin ölü bedenleri Hebron yakınında Halhul’da bulundu.
Bu gençlerin kaçırılması, 2014 yazındaki İsrail-Gazze ihtilafı olan Koruyucu Hat Operasyonunun (Mivtsa Tsuk Eitan) patlak vermesinde bir dönüm noktası olarak görüldü. Yitirdikleri çocuklarının yasını tutan üç anne, üç cesur kadın Racheli Fraenkel, Bat-Galim Shaer ve İris Yifrach Gazze operasyonu sırasında ve sonrasında halkın birliğinin sağlanması yönünde her biri resmi olmayan sözcü oldu.
Nasıl mı? Bu üç kahraman anne kalplerinin sızısına rağmen, yitirdikleri oğullarının onuruna kalplerinin kapılarını İsrael sevgisine açmayı tercih ettiler. Kalplerine İsrael sevgisini yerleştirdiler.
Racheli, Bat-Galim ve İris o felaketten günümüze dek Yeruşalayim Belediyesi ve İsrael toplumunda sosyal boşlukları kapatmayı hedefleyen Gesher NGO kuruluşu ile işbirliği içinde ulusal birliği teşvik etmek için çalışmaya devam ediyorlar.
Üç gencin öldürülmelerinin ardından, bu üç anne ulusal birliği teşvik etmek ve gençlerin adlarını ölümsüzleştirmek amacıyla bir ödül tahsis edilmesine ön ayak oldular. “Yeruşalayim Ulusal Birlik Ödülü”, Naftali, Gilad ve Eyal’in ölümlerinin yıldönümünde her yıl İsrail'de kolektif kimlik duygusunu güçlendirmeye adanmış girişimlere 100.000 Şekel değerinde ödül veriyor.
Her yıl olduğu gibi, bu yıl da Yom Atzmaut günü (Bağımsızlık Günü) gerçekleşecek kutlama töreninde seçilmiş kişiler 12 meşaleyi yakacaklar. Aynı amaç için ele ele vermiş, kader birliğini olumluya dönüştürmeyi başarmış üç acılı fakat cesur anne… Racheli Fraenkel, Bat-Galim Shaer ve İris Yifrach bu yıl meşalelerden birini 8 Mayısta birlikte yakacaklar.
Tabii ki bu üç anne böylesi bir onura layık görülmenin mutluluğunu yaşıyorlar. Rachel; “Karmaşık duygular içindeyim. Bu onuru hak eden bizler değil, ulusal dayanışma oluşturmak için bizden çok çalışanlardır” derken İris Yifrach; “Kaçırılmadan bu yana beş yıl geçti. Acı vermesine rağmen, tüm ulusun bir kez daha birleşmiş hissetmesi heyecan verici” ifadesini kullandı.
Bat- Galim Shaer ise; “Bunu, beş yıl önce ilk kez hissettiğimiz ve devam eden bir dayanışma ifadesi olarak görüyorum… İsrail halkı ve genel olarak Yahudi dünyası için önemli olan şey bu değil mi?” demiş.
Bu üç anneye hak vermemek mümkün mü? Üçü de birlik ve dayanışmanın öneminden bahsetmişler… Birlik ve Dayanışma, Yahudiliği bir arada tutan en önemli etkenlerden değil mi?
Sevgiyle kalın…