Çeviren: Bondi ÇAKIM
Selam komşu. Senelerdir zorluklar içinde yaşıyorsunuz. Biliyoruz, görmemezliğe gelmiyoruz. Hatta çoğumuz bundan acı duyuyoruz.Çünkü biz refah ve bolluk içinde yaşıyan, kendileri ve çocukları için daha iyi bir geleceği düşleyen komşularla birlikte yaşamak istiyoruz.
On seneden fazla bir süredir İsrael Gazzeyi, son santimetresine kadar boşalttı. Bu olay bir dönüm noktası olabilirdi. İlk defa olarak Filistinlilere tam bağımsız olma seçeneği verilmişti. Tarihte ilk defa olarak tüm isteklerinizi gerçekleştirebilirdiniz. Bu yeni bir başlangıç olabilirdi. Ne var ki kısa bir sürede Hamas bölgeye hakim oldu.Bu hakimiyet mücadelesinde yüzlerce Filistinli öldü. Hakimiyeti eline geçiren Hamas ilk iş olarak İsraelle mevcut tüm antlaşmaları iptal etti. Aramızdaki geçiş bölgeleriyle ilgili olanı dahil. Gazzeye ablukayı İsrael başlatmadı. Bunu antlaşmaları iptal eden Hamas gerçekleştirdi.
Bunlara rağmen o günden bugüne her gün yüzlerce kamyon ülkemizden size mal tedarik eder. Çoğu İsraelli ne Gazzenin yıkılmasını, ne de insanlarının sefaletini ister. Buna rağmen siz krizlere koşarsınız. İsrael yüzünden değil, Hamas yüzünden. Hamas yatırım yapmasını iyi bilir. Sadece ölüm sanayiine. Birkaç tünel daha… Birkaç roket daha… Eğer Hamas tünellere yatırdığı meblağları, semtler inşasına, okul, hastane yapımına harcasaydı, bugün Gazze şeridinin durumu çok, çok daha iyi olurdu. Bizi ve sizleri tekrar tekrar çatışmalara sürüklemezdi. Ve tünel ve roketlere yapılan bu yatırımlardan ne elde edildi? Sadece Gazze sakınlerinin ıstırabı. Hayır, bunun İsraelle ilgisi yok.
Sevgili komşular; bakın bir çevrenize. Diğer çevre ülkelerine bakın. Yalnız değilsiniz. Radikal İslamın hüküm sürdüğü her ülkede sonuç yıkım ve sefalet.
Bu Nijeryada da böyle, Somalide de, Suriyede de, Libyada da, Pakistanda da ve Afganistanda da. Radikal İslamın yurttaşlarına refah sağladığı bir ülke var mı ? Tek bir ülke var mı ?
Hamas iktidarı eline aldığında, uluslararası camia desteğin devamı için şartlar ileri sürdü. Kuartet şartları. Şartların kabulü ablukanın kaldırılması demekti. Arap ülkeleri de şartların kabulü için Hamasa baskıda bulundu.
Ancak Hamas yöneticileri hayır demeyi tercih ettiler.
Artık karşı çıkma zamanı gelmiştir. Artık daha fazla su, daha fazla elektrik, daha fazla yiyecek ve refah için yöneticilerinize baskı yapma zamanı gelmiştir. Sorun yöneticilerinizdir, İsrael değil.
Arap dünyası yetmiş senedir sizi sığınmacı statüsünde tutuyor. Hayır sığınmacılığınız İsrael yüzünden değil. Bu statünüz Arap yöneticileri böyle istediği içindir. 1947 yılında devlet kurma hakkını elde etmiştiniz. Ama yöneticileriniz ‘’Hayır’’ dedi. Mültecilerinizi onlarca sene zarfında normal vatandaş durumuna getirme olanakları vardı. İstemediler. Gerek Başkan Clintonun girişimleri zamanında, gerekse takip eden girişimlerde bu olanaklar yine doğmuştu. Ancak liderleriniz ‘’Hayır’’ demeye devam ettiler.
İzninizle dünyada topraklarından edilen insanların sadece sizler olmadığını hatırlatalım. On milyonlarca kişi birinci ve ikinci dünya savaşlarından sonra doğdukları toprakları terketmek zorunda kaldılar. Bir milyona yakın Yahudi de yaşadıkları Arap ülkelerinden kovuldular veya göç etmek zorunda brakıldılar. Varlıkları ellerinden alındı. İsraele mülteci olarak geldiler. On milyonlarca diğerleri gibi, bu Yahudiler için de iltica kolay olmadı. Ancak ne bu Yahudiler, ne de on milyonlarca diğerleri artık mülteci statüsünde değiller. Yalnız sizler mülteci statüsünde kaldınız. Dolayısıyla aklı başında herkes suçun liderlerinizde olduğunun farkında. Liderleriniz sorunu çözmek istemediler. Fiyatını sizler ödüyorsunuz.
Bizler ıstırab istemiyoruz. Biz sizin yanıbaşımızda bariş içinde,müreffeh ve bağımsız yaşamanızı istiyoruz. Gelin birbirimizle mücadeleyi brakalım.
Olmıyacak hayalleri, (ki bizim tarafımızda da var böyleleri) terkedelim ve daha güzel bir gerçeği yaratalım.Tüm dünya yardımcı olacak bunun için, yeter ki yaklaşımınız iyiniyetli olsun,nefret, kışkırtma ve ‘’dönüş hakkı’’ gibi hayalleri arkanızda brakabilesiniz. Biz de hatalar yaptık. Düzeltilmesi gereken şeyler yok değil. Düzeltilmeleri gerekir. Ancak biz barış elimizi size uzatıyoruz. Onu kabul edin. Tümüyle kışkırtma ve şiddete dayanan ‘’dönüş yürüyüşü’’ yerine gelin birlikte barış, barışma ve birbirimizi karşılıklı tanıma yürüyüşüne çıkalım. Yetmiş senedir aynı modası geçmiş yürüyüşünüzde ısrar ediyorsunuz; aynı sonuçlarla. Yine ıstırab. Yine zorluklar. Yeni bir yol denemekte yarar var. Ümidi olan bir yol.
Lütfen barışa uzanan elimizi kabul edin.
KAYNAK: Bu yazı 30.3. 2018 Cuma günü yayınlanan ‘’Yediot Ahronot’’ Gazetesinde Ben Dror Yemini tarafından kaleme alınmıştır.