Günler geçiyor… Hangi koşullarda hayatta kalabildiklerini bilmediğimiz rehinelerin dayanma güçleri azalıyor, umutları azalıyor her geçen gün… Çoluk, çocuk, genç, yaşlı her rehine için geçen her saat, her gün aleyhlerine işliyor.
Sevdiklerini bulundukları cehennemden kurtarmak için çırpınan rehine aileleri, anneler, babalar, kardeşler tüm sınırları zorlamaya devam ediyorlar. Uyumuyorlar, nefes almıyorlar fakat mücadeleye devam ediyorlar.
Ülke içinde, Knesset’te, Kikar HaHatufim’de (Tel Aviv Müzesi önünde Kaçırılanların Meydanı) gerçekleşen dayanışma gösterilerinde, İsrael dışında çeşitli ülkelerin ileri gelenleri ve yetkin kişilerle yaptıkları görüşmelerde insanları etkilemeye çalışıyor, sınırları zorlayarak her forumda dünya kamuoyuna seslerini duyurmaya çalışıyorlar.
Rehine ailelerinden bir grup geçtiğimiz hafta Hollanda’nın Lahey kentindeydi. Bildiğiniz gibi geçtiğimiz hafta Güney Afrika’nın İsrael’i Gazze’de soykırım yapmakla suçladığı ve savaşın durdurulmasını talep ettiği dava Lahey kentinde Uluslararası Adalet Divanı’nda görüşüldü. Duruşmanın ilk günü Güney Afrika tarafı İsrael’e yönelik oldukça yüzeysel bilgilere dayandırılmış suçlamasını sundu, ikinci günü İsrael heyeti 7 Ekim günü Hamas’ın uyguladığı vahşet nedeniyle başlayan savaşı, filmler ve belgeler eşliğinde açıkladı.
Bu mahkemenin sonucunun ne olacağını şimdiden tahmin edemesek de, İsrael’e dünya kamuoyu önünde tüm gerçekleri gözler önüne serme fırsatını verdiğini düşünüyorum. Rehine ailelerinden bir grubun, Lahey’deki mahkeme salonuna girişleri ve oradaki varlıkları yeterince anlamlıydı zaten.
Rehine aileleri, günler geçtikçe sevdiklerinin karanlık tünellerde üşüdükleri, büyük olasılıkla açlık çektikleri, aşağılandıkları, dayanma güçlerini yitirdikleri endişesiyle her yerde konuşuyor, haykırışlarını duyurmaya çalışıyorlar. İşte bu haykırışların en çarpıcı örneğine birkaç gün önce yüreğimiz burkularak tanık olduk.
Kibbutz Nirim’de toplanan rehine akrabaları Gazze Şeridi sınırı önünde bir araya geldiler. Ellerinde çok güçlü hoparlörler ile sevdiklerine seslenirken onlara sevgi mesajları gönderdiler. Hapsedildikleri yerlere, kuytu köşelere, Hamas tünellerine seslerini ulaştırma umuduyla… Onlara bir nebze güç kazandırma umuduyla…
Bir anne Supernova müzik festivalinden kaçırılan kızına şöyle sesleniyordu hoparlörden Filistin yerleşimi Khan Younis’e doğru: “Romi. Romi’ciğim seni çok özlüyoruz. Umudunu kaybetme. Seni seviyorum güzel kızım…” Gözleri yaşlı bir baba da; “Omer ben baban… Umarım beni duyuyorsundur. Güçlü ol oğlum. İnancının seni güçlü tuttuğunu biliyorum. Evde herkes seni bekliyor” sözleriyle oğluna duyurmaya çalışıyordu sesini. Ve böylece birçok kişi Gazze sınırından hasret kaldıkları sevdiklerine seslendi o gün… Hıçkırıklarla kesilen haykırışları yankılandı Gazze sınırında o gün…
Kadın, erkek, çocuk, yaşlı, genç 136 kişinin Hamas teröristleri tarafından Gazze’de hapsedilmelerinden günümüze tam 100 gün geçti. Çok zor koşullar altında geçen 100 gün…
Geride bıraktığımız Cumartesi akşamı başlayan, soğuk hava koşulları ve yağan yağmura rağmen Tel Aviv’de Kikar HaHatufim’de “Cehennemde 100 gün” başlığı altında düzenlenen 24 saatlik rehine ailelerine destek etkinliğine 300 bine yakın kişi katıldı.
24 saat süren dayanışma etkinliğinde rehine yakınlarının yanı sıra, Hamas’ın takas ederek serbest bıraktığı rehineler yaşadıkları deneyimleri anlattılar, geride bıraktıkları her rehine için her saatin, her dakikanın sağlıkları açısından büyük önem taşıdığını dile getirdiler, bir an önce kurtarılmaları gerektiği çağrısını yaptılar. Rehine aileleri ile dayanışma adına Pazar sabahı, haftanın ilk iş günü tüm işyerleri bir buçuk saat süresince kepenk kapattılar.
Birçok sanatçının katılımı ile 24 saat süren etkinliğin kapanış konuşmasını Devlet Başkanı Yitzhak Herzog yaparken, Gazze’de ağır yaralanan Fauda dizisi oyuncusu müzisyen Idan Amedi mikrofondan HaTikva’yı söyledi.
Hamas cehenneminden serbest bırakılma şansını yakalamış kişilerin ortak mesajı şuydu: “Tek gerçek başarı tüm rehinelerin ülkeye canlı dönmesidir. Zaman giderek azalıyor.”
