Son İsrail Seçimlerinden Sonra Türkiye’ye Dönüş Olmaz…

Bir Kasım tarihli seçimlerde sahil bölgesinde yaşayan İsrail’lilerin çoğunluğunun ve özellikle Türkiye’den göç eden vatandaşların geleceklerini sorgulamaları düşündürücü bir düzeye geliyor.

Türkiye’den İsrail’e son 50 yılda göç edenler genellikle laik (aşırı dindar olmayan), dünyayı tanıyan, Batı Şeria yerleşimleri yerine Tel Aviv –Hayfa arasını tercih eden ve orta sol, orta sağ partilere oy verenler olarak bilinir. Herhalde çoğu “Türkiye’li” Yair Lapid ve Benny Gantz’a oy vermişlerse, bir kısım da Bibi’yi desteklemiştir. Itamar Ben-Gvir, Bezalel Smotrich veya Şas’a eğilenlerin fazla olmadığını gözlemliyorum.

İsrail kamuoyunun büyük ölçüde aşırı sağı ve dindar partileri iktidara taşımaları Türkiye’de çoğunluğun din baskısına kesinlikle karşı olan ve seküler yaşam tarzına uyum sağlayan Türk Yahudilerini şaşırtmıştır.

Fakat Türkiye’den ayrılıp İsrail’in demokratik, çoğulcu, fırsatlara açık, nispeten eşitlikçi havasını teneffüs etmek isteyen ve Kutsal Topraklarda yeni hayat kurmak isteyenlerin Bibi hükümetine tepkileri nasıl olacaktır? İsrail’den ayrılmayı düşünecekler mi?

Kanımca ne zaman geldiklerine bağlı. Elli yıldır orada yaşayanlar artık tamamen İsralilleşmişlerdir ve bu iktidarın ilelebet sürmeyeceğini biliyorlardır. Fakat son yıllarda taşınan ve özellikle Türkiye’de yükselen antisemit atmosferden kurtulmak amacıyla gidenler için son seçimlerin şok olduğu gerçektir.

Şimdiden Smotrich’in Şabat günü futbol maçlarının yapılmaması önerisi sekülerleri ayağa kaldırmıştır. Daha neler gelecek?

Bu arada Recep Tayyip Erdoğan’ın İsrail ile ilişkileri düzeltme hamlesi, hatta İsrail Savunma Bakanı Gantz’ın özellikle onu görmek için Ankara’ya gelmesinin ardında yatan yumuşama bazı Türkiye’li Yahudileri doğdukları topraklara dönmeye ikna eder mi?

Sanmıyorum! Bundan 20 – 30 yıl sonrasına bakıldığında ve özellikle çocuklar ve torunların eğitim ve gelecekleri planlandığında hangi ülkenin daha fazla olanak tanıdığı, hangisinden hareketle dünyada başarı şansının daha yüksek olduğu pek tartışma götürmüyor.

Fakat İsrail’de artan din baskısından sıtkı sıyrılan sadece Türkiye’lilerin değil İsrail’lilerin de başka ülkelere göç etme olasılıklarını düşük görmüyorum. Avrupa vatandaşlığına sahip Sefaradlar için Fransa, İngiltere veya Amerika alternatif olarak aile içinde tartışılmaktadır.

Bir başka açıdan bakarsak dindar partilere bel bağlayan Netanyahu’nun manevra alanının kısıtlanması uzun vadede İsrail’in gelişmesini engeller mi? Ülkeyi kültürel ve sanatsal bozkıra çevirir mi? Aşkenaz geleneklerden gelen adalet mekanizmasını siyasetçilerin oyuncağına dönüştürür mü?

Bibi’nin iktidarını korumak için kimlerle iş yapacağı belli olmaz!

NOT: BU YAZI SADECE YAZARININ DÜŞÜNCELERİNİ YANSITIR.

Yazarın tüm yazıları için tıklayın