HAYATIN BİLMECELERİ

İNANÇ BAHÇESİ

Efraim Özsardaş 1963 Istanbul doğumlu. Lise öğrenimimi English Highschool'da yaptı. Daha sonra Boğaziçi Üniversitesi'nde İşletme Fakültesi’ni bitirdi. Aynı bölümde Master yaptı.

Evli ve iki kız babası. 8 yasindan beri Mahazike Tora da öğrenim gördükten sonra Şişli ve Adalar sinagoglarında Madrih'lik yaptı. İki sene Koloni Burgaz Başkanlığı ve 8 sene Neve Şalom Vakfı Hevra Kadişa Başkanlığı yaptı.

2017 yılının temmuz ayında Aliya yaptı. Çesitli yollardan Tora ögrenerek yakın dostlarıyla paylaşıyor.

***

Sevgili dostlarım İsrael’de Türkiyeliler Birliği Başkanı Ovi Gülerşen kardeşim benden bir köşe yazısı yazmamı istediğinde, onun önerisiyle,bu köşenin adını “İnanç Bahçesi” olarak tanımlamayı uygun gördük.

Bunun sebebi, Ocak ayının başından beri, neredeyse her gün Rabbi Shalom Arush’un bir çok dile çevrilmiş olan GAN HAEMUNA kitabının Tükçe versiyonundan 3-5 dakikalık kayıtları çeşitli guruplarda

paylaşmamdı.

Bu gerçekten insana huzur veren ve bir çok şahsi ve ailevi problemlerin çözümlerini içeren kitaptan dinletiler, çoğu dostumdan olumlu tepkiler aldı. Rabbi Shalom Arush bu inanç prensiplerini, Rabi Nahman MiBreslev’in Öğretilerine dayandırmakta, ve son derece pozitif ve mütevazi tarzıyla, çoğu kimsenin kalbinde yer etmektedir. Bu başlığı koymamız sebebiyle bu hafta ki yazımı bu kitaptan bir alıntı ile başlatmayı uygun gördüm. Bundan sonraki yazılarım, çeşitli Ravlardan derlediğim derslerin, hayata dair kişisel gelişim mesajlarını barıdıracaktır. Tanrı, hepimizie, onun yolunda ilerleyip, bu dünyaya geliş misyonumuzu gerçekleştirmek için yardımcı olsun.

***

Yaşam sorularla doludur. Yaşamın anlamı nedir? Nereye gidiyorum? Sonunda ne olacak?

Hayatımı nasıl yaşamalıyım? Bir gün mutlu olacak mıyım? Acılarla dolu bu dünyada hayatın amacı nedir? Dünya nereye doğru yol almakta ve gelecek, insanlıktan neyi saklamaktadır?

Tüm yaşam şekilleri ve olası ideolojiler arasında kim haklı? Mutluluğa giden yol nedir? Nasıl doğru şekilde yaşamalıyız? Aydınlık ve doğru olan yolu bulmamız mümkün mü? Her şeyin sonu iyi mi, kötü mü?

Bir kişinin yaşamı ile diğerininkinin arasındaki büyük ve görünürde adil olmayan farklılıklar bizleri çoğu zaman şaşkınlığa uğratır. Neden bazısı, basit bir hayatın tadını çıkarırken, bir diğeri yaşamını zorluklarla

yürütmektedir?

Hepimizin bildiği gibi bu tür soruların sonu yok. 

Evrensel Yanıt

Hayattaki tüm soruların tek bir evrensel yanıtı var: Emuna ya da İnanç.İnanç hayatın kilit altında kalmış ikilemlerini açacak ona anahtardır. Emuna, Tora’dan, gelen İbranice bir terimdir ve tek, yüce, her şeyi bilen, iyiliksever, ruhsal ve doğaüstü olan ve her şeye gücü yeten ve Aşem ya da Tanrı olarak

adlandırdığımız Evrenin Yaratıcısı’na karşı duyduğumuz inancın adıdır.

Her bir bireyi gözetleyen, hayatının koşullarını belirleyen Tanrı’mız vardır. İnsanın hangi ailede büyüyeceğini, kiminle evleneceğini, tutum ve tavırlarının ne olacağını, karakter çizgilerini, kaç çocuğa sahip olacağını, ne kadar para kazanacağını, arkadaşlarının kim olacağını, ilişkilerini ve diğer tüm ayrıntıları belirleyen sadece Tanrı’dır.

Tüm bunlar Tanrı’nın yetkisi ile kararlaştırılmıştır ve yalnızca dünya çapında meydana gelen olaylar değil, her gün, hayatın her anında yaşadıklarımız O’nun tarafından belirlenmektedir.

Bu ilkelerden yola çıkarsak, Emuna, (inanç) hayatta sorabileceğimiz tüm soruların evrensel yanıtı oluverir.

Tanrı doğru yoldan sapan bir kişiye hemen seslenir ve onu Kendisine dönmeye çağırır. “Bilge kişi için bir fısıltı yeterlidir, ama aptalın kamçılanması gerekir. “

Otobüs Şoförü

Tanrı’nın isteğinin hep iyiliğimiz için olduğu inancıyla yaşayanlar mutludurlar ve güven içinde yaşarlar. Tanrı’nın onları yanlış yolda yönlendirdiğinden şüphelenmezler. Bu durum otobüste oturan bir yolcunun, yolu çok iyi bilen ve otobüsü iyi kullanan sürücüye kendini teslim etmesine benzer. Kişi rahatça

koltuğuna oturur, gözlerinin önünden geçen manzarayı seyreder. Neşe içinde gitmek istedikleri yere

varır ve dinç bir şekilde işlerini görür.

Buna karşın, inanç eksikliği olan kişi, aynı otobüste bulunan sinirli yolcuya benzer. Sürekli şoföre karışır, otobüsü daha iyi sürebileceğini düşünür. Hatta daha kısa ve daha çabuk giden bir yolu seçebileceğinden

emindir. 12 numaralı koltugundan otobüsü kullanmaya yeltenir. Yolculuk, endişe ve öfke içinde geçer çünkü şoförün ne yaptığını bilmediğinden emindir. Otobüsün doğuya gideceğine, batıya doğru yol aldığından korkar. Şoförün ya çok hızlı, ya da çok yavaş gittiğini düşünür. Bu endişeli yolcu göz ardı edilemeyecek duygusal bir gerginlik yaşar çünkü otobüs şoförüne güvenememektedir. Varacağı yere sinirleri bozulmuş, yıpranmış bir şekilde gelir.

Sürücüye Güvenmek

Bir saniye duralım ve verdiğimiz otobüs örneğindeki iki yolcu tipi arasındaki derin farka bakalım. Her iki yolcu da bilet için aynı parayı ödedi, aynı otobüste yolculuk yaptı ve aynı zamanda, aynı yere vardı.

Ama birinci yolcu hedefine neşe içinde ve duygusal açıdan sağlıklı bir şekilde erişti. İkinci yolcu ise neredeyse işlev göremeyecek durumda, sinirleri bozulmuş şekilde aynı yere varmıştır.

İnancımız varsa, varacağımız yere, sakin bir şekilde, güven içinde, neşeyle geliriz ve yolumuza çıkan zorluklarla dinç bir şekilde baş etmeye hazırızdır.

İnancımız yoksa otobüsü kullandığımızı ya da başka bir değişle kaderimizi elimizde tuttuğumuzu düşünürüz. İşte o zaman strese, endişeye, hayal kırıklığına, umutsuzluğa ve sinir krizlerine adayızdır. Bu

kişiler dayanılmaz acılarından sürekli şikayet ederler. Haklıdırlar. Yaşam, inanç yoksa acı ve dayanılmazdır.

Hayatımızın her zaman istediğimiz gibi, planlarımıza ve beklentilerimize uygun şekilde gitmediği gerçeğinden kimse kaçamaz. Kendimizi inanç ile kuşatıp mutlu bir yaşam sürmek varken, yakınmak, ağlamak ve sızlanmak niye? Yapmamız gereken tek şey “otobüs şoförüne” güvenmektir. Başka bir değişle, evrenin tümünü ve bir birey olarak her birimizi öngörülmüş yolda yönlendirme yeteneğine sahip sevgiliYaradan’ımıza güvenmektir.

Sevgiyle

Efraim Özşardaş

Bağış/Donation/תרומה

Yazarın tüm yazıları için tıklayınız