Bir Trajedi Yaşandı

“Önce İnsan olmak

Analı, babalı büyüsün!”

Yeni doğan bebeğin ailesine verilen en önemli iyi dilektir bu cümle.

Ana, baba ile büyüyüp yaşlananlar, sizler o gruptan iseniz ne kadar şanslı bir gurubuz, hala babamla, hergün konuşabilmek, zoomda da olsa, büyük bir hediye Tanrının bana verdiği...

14 Haziran 2021 Kanada Ontario

Fayez Afzaal, dokuz yaşında, bir anda ailesini kaybetti. Analı, babalı büyüyemiyecek.

Geride, yas, üzüntü, isyan, kızgınlık vardı.

İnsan kılığındaki sürücü sadece ailenin geleneksel kıyafeti nedeni ile aracını ailenin üzerine sürdü.

Afzaal ailesi, dört bireyini pazar gezmesi dönüşünde, bir çırpıda, kaybetti, Fayez ise yaralandı.

Suçları Müslüman olmak, Fayez’in artık ana kucağı yok , beraber top koşturacağı babası da, tatlı kızgınlıklar yasayacağı ablası, kulağına ninniler fısıldayacak baba annesi de yok artık.

Ortaçağda yaşasaydık, farklı düşüncelerimiz nedeni ile yakılıp taşlananabilirdik, Mısır’daki kadın matematikci ‘Hypatia’ gibi.

Ya da Yahudi olduğumuz için İspanya engizisyon mahkemelerinde yargı lanabilirdik, veya 1940’ların Hitler Almanya’sında olduğu gibi yakılabilirdik, din-etnik farklılıklar yüzünden, ama yıl 2021, bütün bunlar olmaz diyorsak, insanlık tarihten dersini aldı, diyorsak belki hepimiz yanılıyoruz.

Bugün, bir yerlerde, bağnazlığın, ve çesit çesit çesit fobiaların saklanıp pusuda olduğu köşeler var, onlar fırsat bulup sobelemek için fırsat bekliyor...

Hangi ülkede yaşarsak yaşayalım, bu gerçek değişmiyor, işte; insan haklarının en iyi olduğu ülkelerden biri Kanada’da, yaşandı bu olay.

Justin Trudeau, kesin ve net bir dille ülkede, ayırımcılığa, yer olmadığını

her etnik gurubun ve din mensuplarının inançlarını özgürce

yaşayacaklarını ve bunun karşıtı düşüncenin Kanada topraklarında yer

bulamıyacağını söyledi.

Fayez’e, yüz milyon dolar bağış yapıldı. Fayez’in artık maddi sorunu olmayacak hayatı boyunca, ama milyon dolarlar ailesinin sıcaklığını veremiyecek ona ne yazık ki!

İslamofobia, sinopofobia, antisemitism ve daha fazlası ile insanlar karşı karşıya, bu fobialar toplumların gelişmişlik düzeyleri ile ilgili değil. Her toplumda, fobia karşınıza çıkabilir, bulunduğunuz iş yerinizde, içten içe sizi, ait olduğunuz din veya etnik aidiyetiniz için yargılayan bir yöneticiniz olabilir. Çok çalışmanıza, başarılı olmanıza rağmen neden terfi alamadığınızı sorgulayıp durabilirsiniz, veya ikamet ettiğiniz dar çevrelerde fobia bulabilir sizi…

Bunlar pasif eylemlerdir farklılıklara uygulanan, toplumsal mobbing, konuşmadan sessizce yapılan gruplaşmalar ve dışlamalar.

Dinler, biz insanlara hep iyi eylemler için gönderilmistir,

İnsanları ayrıştırıp kutuplara ayırmak için değil.

Topraktan gelip toprağa dönmek, aynı öze!

Bu noktada hemfikiriz değil mi?

Aklın yolu bir.

Sevgi ve hoşgöru ile kalın.

Rahel Çela