Bu şarkıyı tanıdınız mı? Benim için, gençlik yıllarımın önemli bir ikonuydu… Arkadaşlarımla diskoteklere yeni gitmeye başladığımız 1968/69 yıllarında, Aretha Franklin’in sesinden duyduğumuz “I Say a Little Prayer”, özellikle Elmadağ Club 33’de ”slow” parçalardan hızlı tempolulara geçişlerde çalınırken, ışıkların yavaş yavaş yanmaya başlaması, 55 yıl sonra bile sanki gözümün önündedir!
1962’de başlayarak yüzyılın sonuna dek çok satar listelerine giren yetmişi aşkın popüler şarkının bestecisi Burt Bacharach, iki hafta önce 94 yaşında Los Angeles’de hayata gözlerini yumdu. Gene kendisi gibi Alman asıllı Yahudi olan söz yazarı Hal David ile kısmen birlikte, üç Oscar ve yedi Grammy’nin yanı sıra daha birçok müzik ödülüne layık görülmüştü...
Bu ikilinin çalışma mekânı, Amerikan pop müziğinin beşiği olarak bilinen Manhattan’daki Brill binasında bulunuyordu. Komşuları arasında, onlarca popüler liste şarkısı bestelemiş olan Carole King & Gerry Goffin ile Barry Mann & Cynthia Weil gibi daha nice besteci/söz yazarları vardı – ve ilginçtir, bunların neredeyse tümü dindaşlarıydı!
Bachrach’ın besteleri, senfonik müzik dağarına dayanmakla birlikte caz tınılarına da göz kırpan, zaman zaman sert ritimler içeren, ancak kimi hafif baladlara da yönelen çağdaş pop müziğinin en güzel örnekleri arasında yer alıyordu. Ancak bu şarkılar salt gençlere yönelik olmaksızın, daha çok George/Ira Gershwin ve Cole Porter’ın yapıtlarını andırmaktadır…
Bacharach’ın ilk bestelerini 1950’lerin sonlarında Marty Robbins ve Perry Como yorumlamış olmakla birlikte, daha sonraki yıllarda Gene Pitney, Dusty Springfield, Tom Jones, Dionne Warwick, Aretha Franklin, Patti LaBelle, Elvis Costello, Stevie Wonder ve Elton Jones gibi ünlü sesler, The Walker Brothers, The 5th Dimensions ve The Carpenters gibi tanınmış gruplar, neredeyse tümü listelere giren parçalarını seslendirmişti. Bunların yanı sıra, ona iki Oscar ödülü kazandıran “Butch Cassidy and the Sundance Kid” filminin müziği ve ana şarkısı olan “Raindrops Keep Fallin’ on My Head” ile Hollywood, 1281 kez sahnelenen “Promises, Promises” müzikali ile Broadway için de önemli katkılarda bulunmuştu.
Ancak hiç kuşku yoktur ki, Bacharach/David “markasını” en başarılı biçimde tamamlayan, 1962 yılında bir kayıt stüdyosunda keşfettikleri Dionne Warwick’in söylediğ “Don’t Make Me Over” , “Anyone Who Had a Heart” , “Walk On By” , “Alfie” , “I Say a Little Prayer” ve “Do You Know the Way to San Jose.” şarkıları oluşturdu.
Öte yandan, bu ikilinin 1973’de ayrılmasından birkaç yıl sonra, Burt Bacharach yeni ekipler ile 1986 yılında iki adet “liste başı” bestesi ile müzik piyasasına başarılı bir dönüş yaptı. Bunlar, Patti LaBelle & Michael McDonald ikilisinin “On My Own” parçası ile Dionne Warwick, Stevie Wonder, Gladys Knight ve Elton John’un birlikte seslendirdikleri “That’s What Friends Are For” şarkısıydı. AIDS hastaları yararına yürütülen bir kampanya için, sözlerini Bacharach’ın üçüncü eşi Carole Sager’in yazdığı ve o yılın Grammy şarkı ödülüne layık görülen bu parça, üstadın uluslararası çaptaki son büyük başarısı olacaktı. Ne var ki, iki binli yıllarda da müzik çalışmalarını sürdürmüş ve özellikle Elvis Costello ile yaptığı “Painted From Memory” albümündeki bir şarkı ile altıncı Grammy ödülünü almış – dahası, 2006’da çıkardığı “At This Time” albümü ile bir yenisine de kavuşmuştu…
Burt Bacharach’ın özel yaşamı da bir hayli çalkantılı geçti. 1928 yılında Kansas City’de doğmuş, lise yıllarında müziğe başlamış ve ardından, aralarında Darius Milhaud gibi önemli öğretmenlerin bulunduğu New York Mannes School of Music’de öğrenim gördü. 1958’de ünlü Alman şarkıcı Marlene Dietrich’in müzik direktörü olarak iki yıl boyunca tüm dünyayı dolaştı ve o sıralarda Hal David ile tanışarak ilk önemli yapıtlarını vermeye başladılar. İlki 1953’te olmak üzere, dört evlilik yaptı. İlk eşi, ünlü sinema oyuncusu Angie Dickinson olmuştu; onunla ortak kızları Nikki ise 2007 yılında intihar etti. Diğer evliliklerinden iki oğlu ve bir kızı daha var. 2013 yılında müzik yazarı Robert Greenfield ile birlikte kaleme aldığı “Anyone Who Had a Heart: My Life and Music” başlıklı otobiyografisinde, dolu dolu 85 yıllık yaşamından ve ABD müzik piyasasından ilginç kesitler yer almaktadır. Şarkıları ise 20. Yüzyıl Pop Müziği Tarihinin önemli bir sayfasını oluşturuyor.
***
Yukarıdaki şarkı isimlerinin üstündeki linklerden ulaşılabilen youtube kayıtlarını dinlemekle yetinmemiş olanlar için, 4 Bacharach/David şarkısı daha:
Fransızca bir uyarlama:
“Toujours un coin...” Eddy Mitchell (1964);
… ve iki yeni cover: