"KALEMİ SEÇTİM": FERİDE PETİLON'UN İLK KİTABI ÜZERİNE SÖYLEŞİ

Sara YANAROCAK

 Feride Petilon uzun soluklu yazın hayatından sonra, ilk kitabı olan ''Kalemi Seçtim'' başlıklı kitabını yayımladı. Bunu gerçekleştirme yolunda uzun yıllar hayalini kurduğu bir şey olarak, onun şu andaki sevinç ve coşkusuna katılmamak  olanaksız.Onlarca yıllara dayanan dostluğumuzun aşkına, onun bu ilk kitabının sevincini paylaşmak da elbette bana düştü

Yazarlık hayatının hikayesini anlatır mısın?

Sevgili Sara'cığım öncelikle çok teşekkür ederim. Yazarlık kelimesi çok derin anlamlar ifade ediyor. Ben yazmayı çok seviyorum. Bu nedenle kendimi ifade etmek için kalemi seçtim. İlk yazılarımı GKD dergisinde yazdım. Sonraları uzun yıllar Şalom Gazete’sinde tabir-i caiz ise muhabirlik yaptım. Şalom benim için tam bir okuldu. Daha sonra Şalom Dergi maceram başladı. Önceleri derginin yöneticileri bana konu verirdi. Şimdilerde konuyu da kendim seçiyorum. Konu hakkında uzun okumalar yapıyorum. Bu çalışmadan büyük keyf alıyorum. Pandemi sırasında ise kısa yazılar yazmaya başladım. Hayat tecrübelerimi, hayata bakış açımı yazdıkça ben de geliştim. Herkese de tavsiye ederim.  Kalemi Seçin!

Kitabının hayata geliş hikayesini öğrenmek isteriz.

Kitabım beş senedir yazdığım kısa denemelerden oluşuyor. Kitap haline getirmek benim hayalimdi. Ama bir türlü zamanı gelmiyordu. Hayat tesadüflerle yaşanır. Bir pazartesi sabahı Taksim’de sanki birbirimize randevu vermişçesine  Lüset Kohen Fins ile karşılaştım. Ben Caddebostan’dan o Etiler’den geliyordu. O gün kitap için milat oldu. Lüset bu kitap için çok çalıştı. Saatlerce konuştuk. Elimizden geleni yapmaya çalıştık. Fotoğraflara sıra gelince eşim devreye girdi ve elindeki arşivden fotoğrafları kendi seçti. Kapak yapmak gerekiyordu. Torunum Melin Denizel imdadıma yetişti. O günlerde evren kitabın çıkmasını istiyordu. Herkes sabırsızlıkla bekledi. Benimle aynı heyecanı paylaşan aileme çok teşekkür ederim. Onlar benim ''kalem'' oldular. Dostlarım, kardeş bildiklerim hep yanımda oldu. Onlara da binlerce teşekkür.

Kitap genel olarak hangi konular çerçevesinde oluşuyor? Okuyabildiğim kadarı ile makale veya deneme yazıları olarak düşünebilir miyiz?

Daha çok deneme demek doğru olur. Konulara gelince 'ben konuları seçmiyorum konu beni seçiyor' demek bana daha doğru geliyor. Bir gülümseme, bir duvar yazısı, bir film repliği, bir kitapın bir cümlesi, sokaktaki bir satıcının davranışı, doğa, hayvanlar alemi, korkularım, keyif duyduklarım hepsi birer konu olabilir. Türkiye’deki karşılaşmamızdan sonra iki konu çıktı. Sürpriz olsun. Henüz kaleme almadım. Sanırım Eylül ayı için saklıyorum.

Yayımladığı ilk kitap, bir yazarın hayatının en büyük heyecanlarından biridir. Adeta ilk evladını kucağına almak gibi...Senin hislerini öğrenmek isteriz.

Bu konudaki hislerim çokça soruldu, hiçbirine cevap veremedim çünkü tarif edemedim. Kitabın örnek baskısını elime almama rağmen son güne kadar neye benzediğini hayal edemedim. Kitap evime geldiğinde bayılacak gibi idim. Kitabın ambalajını açmadan önce kuaföre gittim ve giyindim. Eşim videoya çekti. O videoyu bile defalarca izledim. Daha önce craft sanatı ile ilgili  defarca sergiler açtım. Atölyem vardı, öğrencilerim vardı. Hepsi ayrı heyecanlar. Zaten  hayatın anlamı bu değil mi? İnsan kendine küçük hediyeler verir. Kimine göre bir kafede oturmak keyif verir, kimine göre vitrin bakmak, kimine göre mutfak. Doğrusunu söylemek gerekir ise ben hepsini seviyorum. Dost meclislerini de yalnızlığı da…Sadece şunu söyleyebilirim eğer yazı yazıyorsanız asla yalnız değilsiniz.

Fotoğraf: İsak Petilon (Kitaptan)

Etrafından ve okuyucularından olumlu tepkiler aldığına eminim. İmza günleri vs... Bu meyanda hayal ettiğin yeni projeler var mı?

Elbette var. 2.baskı neden olmasın.? Yeni projem  biraz nostaljik. Cansız varlıkların birer ruhu olduğunu ve bu ruhun sevgi ile ilişkili olduğunu düşünüyorum. Evimde  annemin Ortaköy’deki    evinden çok obje var. Ayrıca iki koleksiyonum var. Deniz kabukları ve porselen küçük objeler beni çok etkiledi. Objelerimin hepsinin hikayesi var. Henüz hepsini tek tek hatırlıyor iken kaleme almak istiyorum. Henüz bir kelime yazmış değilim. Onun da günü gelecek…

30 yılı geçkin bir zaman dilimini kapsayan hakiki bir dostun olarak, birlikte ağlayıp güldüğümüz günleri düşünürsek, neredeyse bir hayat paylaştık. İleride bizi yeniden heyecanlandıracak  yeni şeyler yaratabilir miyiz?

Saracığım seninle yapılacak daha çok projemiz var. Kızım İsrail’de oturmaya devam etse idi kafamın içinde birçok şey dönüyordu. Ve tüm projelerimde sen de vardın. Umarım birgün barış rüzgarları  kuvvetli eser ve ben İsrail’de bir sergi açabilirim.  İsrail’de bir imza günü ne de keyifli olurdu. Bak birazdan gözlerimden yaşlar akmaya başlıyacak.

Sen iyi bir evlat, iyi bir eş ve en önemlisi çok fedakâr bir annesin. Hala hayallerin var mı?

İnsanın hayallerinin büyük olması gerekiyormuş. Öyle mütevazı hayaller olmamalı imiş. Çok hem fikir değilim. Büyük hayaller büyük hayal kırıklıkları demek. Ufak ufak adım adım atmak daha iyi olabilir

Son olarak hayatta 'olmazsa olmaz' denilirse neyi seçersin?

Tabii ki ailemi çocuklarımı ve torunlarımı ve elbette ki sağlık. Sağlık olmayınca hiçbir şey olmaz. Bu konuda uzun uzun konuşabilirim...

Son olarak da şunu söylemek isterim mutluluğunuzun bekçisi hobilerinizdir. Hobiler sizi hayatta tutar. Hobiniz var ise günün 24 saati size az gelebilir. Bizim yaşımızdakiler hobi edinmek için çok uğraştı. Günümüzün yaşantısında çocuklara henüz küçücükken seçenekler sunuluyor. Onlar da mutlaka bir hobide karar kılıyor.

Herkese tekrar tekrar teşekkürler.

Feride Petilon, benim kahkahalarımı ve gözyaşlarımı paylaştığım kadim dostum. Onunla beraberken gökkuşağının bütün renklerine tek tek dokunabiliriz. Saatlerce hayatı paylaşabiliriz. Bu söyleşi fırsatını yakalayabilmek benim hayatıma da yeni bir kilometre taşı daha eklemiş oldu. Daha nice kitaplara sevgili arkadaşım.

Güzel hayat isteyen

Güzel insan biriktirsin.

Cemal Süreya