Yıllar önce genç idealist bir genç ile tanıştım. Adı Avram Mizrahi. Önceleri yaşadığı ülkenin cemaatine katkıları ile adından söz ettirdi. Daha sonra “İlk vatanım” dediği Türkiye’den ayrılarak her zaman çok sevdiğini dile getirdiği İsrail’e aliya yaptı. Zorlu günlerdi…Ama şimdilerde mutlu bir birey, iyi bir baba, müşfik bir dede ve çok fedakar bir doktor…
Tüm yaşamının zorluklarını ve güzelliklerini bizlerle paylaştı.
Avram Mizrahi kimdir...
Yaşı: 67, medeni hali: evli çocuk sayısı: üç, torun sayısı: iki, okuduğu okullar: Avusturya Lisesi, Robert College, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi mesleği: çocuk doktoru, İsrail vatandaşı.
Sanırım ilk tanıtım ile gerekli bilgileri verdim...
İlk aliya günlerini anlatabilir misin?
1980 yılının yazında Yeruşalayim’de Bakaa semtinde akademik olimler için olan bir ulpana yerleştim. Dünyanın dört bir yanından gelen arkadaşlar ile hemen kaynaştık. Yarım gün İbranice kursuna gidiyorum. Günün diğer yarısında büyülü ve fevkalade enteresan Yerushalayim’i köşe bucak geziyorum. Bu atmosferde Monik ile tanışıyorum. O da Fransa’dan gelmiş. Sanki puzzle parçaları birer birer yerini buluyor. Bu arada ailem de aliya yapıyor ve onlar da Monik ile birlikteliğimden memnunlar. 6 ay sonra artık evliyiz.
Daha sonra tıp doktoru denkliği ve uzmanlık için çalışmalarını anlatabilir misin?
İbranice bilgim 5 aylık ulpan bilgisinden öte geçmiyor. Monik’den de öğrendiğim Fransızcayı da yabana atmamak gerek. Ramat Gan’da yaşıyoruz. Ve Tel Hashomer Hastanesi’inde 1 yıl sürecek olan staj günleri başlıyor. Bana ve diğer olim stajerlere anestezi dalında staj yapmamı öneriliyor. Gerekçe ise anestezide çok konuşmak gerekmediği. 5 aylık İbranice ile doktor olmanın zorluğunu fark ediyorum. Dahiliye bölümünde Judeo Espanyol ve Almanca bilmemin faydalarını görüyorum. Allenby Caddesi’nden aldığım evlilik yüzükleri ile ilk maaşım bitiyor! Zor bir sene ama staj beni çarçabuk doktor ve İsrailli yapıyor. 3 aylık bir nefes alma süresi ve askerlik başlıyor. İşte orada tam bir İsrailli oluyorum. Askerliğimim büyük bir bölümünü Beersheva ve Negev’de yapıyorum. 3 aylık askerken Lübnan Savaşı çıkıyor. Subay iken büyük kızım Maya dünyaya geliyor. Askerlik sırasında İsrailli kimliğim pekişiyor. Nihayet ihtisasıma Wolfson Hastanesi’nde başlıyorum. Tabii ki istediğim branş pediatri. Halen aynı hastanede görev yapıyorum. Askerliğe dönecek olursak, tabii ki 3 yıl ile bitmiyor. 23 yıl boyunca her yıl ortalama bir ay miluim’e gidiyorum.
Bir dönem kibbutzda devam ettiğin bir yaşantın oldu. Bizlere kibbutz “maceranı” ve sana kattıklarını paylaşabilir misin?
8 yıl Ramat Gan’da yaşadıktan sonra hastanede Kibbutz Gezer’de çalışan bir hemşire, kibbutzda bir cocuk doktoru aradıklarını ve bu konuyla ilgili bir ilanı çalıştığım bölüme asmamı rica ediyor. Ben her zaman kibbutzda yaşamak istediğim icin bu işe talip oluyorum. Monik’i ikan etmek zor olmuyor.Ve dört yıl surecek olan kibbutz yaşamı başlıyor. Keren orada doğuyor. Ve orada büyüyor tam bir kibbutz çocuğu. Bahçelerde büyüyor. Ve doğa ile olan ilişkisi bugünkü mesleği oluyor. Doktorluğumun belki en güzel yılları, community icinde yaşayıp tedavi yapıyorum. Ailemin her türlü ihtiyacı karşılanıyor. Müthiş bir deneyim...
Doğa resimleri paylaşıyorsun sosyal medyada... Doğa ile ilişkinizi anlamlandırabilir misin?
Facebook’da yaptığım paylaşımlar daha çok yağmur sonrası çıkan yabani çiçekler, İsrail’in doğa resimleri ve gezdiğim ülkelerin doğa güzellikleri... Tabiat beni hep heyecanlandırıyor, hayranlık uyandırıyor. Yeniliği çağrıştırıyor. Tıpkı müİk ve güzel sanatlar gibi. Bu ve buna benzer aktiviteler benim tıp ile dolu olan hayatıma güzellikler katıyor.
Edebiyat ile çok ilgili olduğunu biliyoruz. Bu ilgini “Yunus Emre” şiirlerini İbraniceye çevirmekle taçlandırdın. Biraz anlatabilir misin?
Edebiyat cok onemli. Edebiyat kelimesinin etimolojisinde “edep” var; nasıl davranılır nasıl konuşulur, edebiyatın içinde yer alıyor. Değişik halklarda ve ülkelerde yazarlar çok kere benim içimde hissettiğimi derin düsünceleri, hatta kendime bile itiraf etmediğim birtakım durumları bana romanlarla siirlerle anlatıyorlar. Dilleri, tabii Türkceyi ve Ibraniceyi çok seviyorum. Ingilizce lisede Robert Kolej de aşık oldugum dil ve Judeo Espanyol Nona'min dili...
Birkaç yıl önce bir yıl boyunca hastaneden bir yıl izin aldım ve sadece yasadığım sehir Modiin'de çalıştım, o yıl boyunca boş vaktim oldu ve Merhum Selim Amado ve, uzun yaşasın, Deni Ojalvo ile birlikte Yunus Emre'nin 54 şiirini İbraniceye tercüme ettik ve bu çok önemli kisinin güzelim Türkçesi, yaşam görüşü ve felsefesi ilk defa Tevrat dilindeki bir kitapta var oldu.
Çocuklar ile ve kendi çocukların ile olan ilişkilerin hakkında neler söylersin?
Cocuklar tıpkı doğa, sanat, edebiyat ve müzik gibi bu dünyadaki güzelliklerdir... Saf, basit, çok akıllı ama çok narin ve duyarlı küçük insanlar. Çocuk doktoru olarak şunu söyleyebilirim ki, çok şükür hepsi değil maalesef, ama çoğu doktorun yardımıyla veya doktora rağmen hasta olduklarında çabuk iyileşiyorlar...
Kendi çocuklarım Maya gazeteci ve çok iyi bir yazar, Keren Agronom ve genc oğlum Tom (manevi oğlum ) askerlik sonrası çalışmalarını sürdürüyor. Maya'nın iki kızı, torunlarım Noya ve Zoi beni çok mutlu ediyor ve gençleştiriyor. Torun gibisi yok!
Aliya yapacak gençlere tavsiyelerin nelerdir?
Zor bir soru, benim Aliyah tarihimden 42 yil gecmis ve dünya çok çok değişti. İdeolojiler zayıfladı ve kayboldu, hatta... İnandığım bir şey değişmedi, İsrael'e gelmek isteyen burasını istediği icin gelmeli, kendini Türkiye'de veya başka bir ülkede iyi hissetmediği icin degil.
Buraya gelmeden önce burada olup biteni iyi bilmeli. Mümkünse yalnız gelmemeli, grup halinde gelmek çok başarılı oluyor genç çiftler icin...
Gençler icin tavsiyelerim öncelikle zorluklar karsısında yılmamak, sadece sevdikleri ideal ettikleri mesleklerde çalışmak, zevk almadıkları meslekte ısrar etmemelerini, aileleriyle ilişkilerinin yaşamda en önemlisi olduğunu unutmamalarını tavsiye ediyorum. Medya insanların aklını boş seylerle çekiyor. Gençler müziği ve resimi ihmal etmesinler. Gençlere bir tavsiyem daha var: “vermek ve paylaşmak!” Karşılık vermeden vermek bilgiyi paylaşmak bizi ileriye götürür.
