Mısır’a yollanan on belanın yedisini içeren bu haftaki Vaera (וארה) peraşası vesilesi ile Paro’nun herbir beladan sonraki tepkilerinin gelişimini görmeye çalışacağız. (Not: Tanrının adı Ad. olarak yazılıdır. Son üç bela Bo peraşasında yazılıdır.)
Başlangıçta Moşe ve Aharon’un Paro’ya söylediği “Milletimi Yolla ve bana servis etsinler” sözlerine karşı:
“Ad. kim ki sözünü işitip İsrael’i yollıyayım. Ad.’ı bilmedim ve de İsrael’i yollamıyacağım” der Paro. (Şemot 5, 2)
“Kan” belası Paro’ya hiç etki etmez.
Paro’nun kalbi kuvvetlenir ve Ad.’ın dediği gibi, onları işitmez. Paro yüzünü çevirir, evine gelir, ve buna da dikkatini vermez. (Şemot 7, 22-23)
“Kurbağa” belasından kurtulamak için
Paro Moşe ve Aharon’u çağırıp “Ad.’a dua edin ki kurbağaları benden ve milletimden uzaklaştırsın. Milleti yollıyayım ve Ad.’a kurban etsinler” der. (Şemot 8, 4)
Moşe dua eder ve kurbağalar nehre dönereler.
Paro refah olduğunu gördü ve Ad.’ın dediği gibi kalbini katılaştırıp onları işitmedi. (Şemot 8, 11)
“Bit” salgını belasında firavunun kahinleri, ilk iki belanın aksine, sihirlerini kullanamazlar. Buna rağmen
Paronun kalbi kuvvetlenir ve Ad.’ın dediği gibi onları işitmez. (Şemot 8, 14)
Dordüncü belada Mısır’ı “vahşi hayvanlar” istila edince
Paro Moşe ve Aharon’u çağırıp “gidin ve Tanrınıza bu topraklarda kurban edin” der (Şemot 8, 21)
Ancak İsrael oğullarının Mısır’dan çıkıp çöle gitmesini, Moşenin vahşi hayvanları kovmak içın dua etmesi şartı ile kabul eder. Dua sonucu hayvanlar gidince
Bu sefer de Paro kalbini katılaştırır ve milleti yollamaz. (Şemot 8, 28)
Beşinci belada Mısır’daki koyunlar ve sığırlar “veba” salgını sonucu ölürler
Paro (elçiler) yollar ve İsrael’in sürülerinden bir tane bile ölmediğini görür. Paro’nun kalbi katılaşır ve milleti yollamaz. (Şemot 9, 7)
“Uyuz” belasında firavunun kahinleri bile, yaralarla dolduklarından, hiçbirşey yapamazlar. Buna rağmen
Ve Ad.’ın Moşe’ye dediği gibi Ad. Paro’nun kalbini kuvvetlendirir ve onları işitmez. (Şemot 9, 12)
“Dolu” belasıda Paro ilk başta yumuşar gibi gözükür.
Paro Moşe ve Aharon’u çağırıp onlara “bu sefer günah işledim, Ad. sadıktır ben ve milletim kötüyüz. Tanrının sesleri ve doluyu durdursun diye Ad.’a dua edin. Sizleri yollarım ve artık benim önümde durmazsınız” der. (Şemot 9, 27-28)
Ancak Moşenin duası sonucu
Paro yağan dolunun ve seslerin durduğunu görür ve günahına devem eder. Kulları ile beraber kalbini katılaştırır. Ve Ad.’ın Moşe’ye dediği gibi Ad. Paro’nun kalbini kuvvetlendirir ve İsrael oğullarını yollamaz. (Şemot 9, 34-35)
Sekizinci belada “çekirgeler” Mısır zıraatinde sağ kalan son ürünleri de yok edecektir. Firavunun danışmanları zararların engellenmesi için bu milletin yolanmasını tavsiye edince Paro Moşe ile pazarlığa girişir.
“Gidin ve Ad. Tanrınıza servis edin. Kimler gidecek?” (Şemot 10, 8)
diye sorar. Moşe genci, yaşlısı herkesin ve de hayvan sürüleri ile gidilmesi gerektiğini söyler. Cevap olark da Paro alaylı bir şekilde
“Sizleri çocuklarınızla yollarsam Ad. sizinle mi olur? Görünüyor ki niyetiniz kötüdür. Hayır. Erkekleriniz gitsin ve Ad.’a servis edin. Zaten siz bunu istemiştiniz” der ve onları huzurundan kovar. (Şemot 10, 10)
Bu cevap üzerine çekirgeler tarlaları istila ederler ve bütün Mısır’da toplanabilecek bir ürün kalmaz.
Paro Moşe ve Aharon’u acele ile çağırıp onlara “Tanrınız Ad.’a ve sizlere bu sefer de günah işledim. Bu ölüm benden uzaklaştırılsın diye Ad.’a dua edin” der. (Şemot 10, 17)
Moşe dua eder ve şiddetli bir rüzgar çekirgeleri kovar. Ancak
Ad. Paro’nun kalbini kuvvetlendirir ve İsrael oğullarını yollamaz. (Şemot 10, 20)
Üç günlük “karanlık”tan sonra
Paro Moşeyi çağırır ve “gidin ve Ad.’a servis edin. Yalnız koyunlarınız ve sığırlarınız burda kalacak. Çocuklarınız da sizinle gitsin” der (Şemot 10, 24)
Moşe bütün sürülerin onlarla gelmesi gerektiğini söyleyince
Ad. Paro’nun kalbini kuvvetlendirir ve onları yollamak istemez. Paro ona “Benden git. Kendini koru ve benim yüzümü bir daha göreme. Yüzümü gördüğün gün ölümün olacaktır” der. (Şemot 10, 27-28)
Paro’nun inadı onuncu bela “behorların ödürülmesinden” sonra kırılır.