ALİYA GÜNLÜĞÜ (DEĞİŞİK)

Deme öyle!..Her gördüğün haberden sonra oraları ne kötü diye…, Hep aynı görüntüler, işte… Ne diye geleyim ki .. Deme öyle, bilmedigin çok şeyler var senin. Bu toprakların içinde saklanan benim de zamanla öğrendiğim,hala da öğrenmekte olduğum pek çok şey var . Dünyanın diğer yerlerinde olmayan cok farklı bir tılsım var buralarda. Senin uzaklardan veya turist olarak hissedemeyeceğin…

Benim dünyalar tatlısı bir asistanım var; adı Fatma. Yerushalayim Abu Gosh'tan bir Arap kızı. Sevimli, terbiyeli, temiz,bilgili..İlk işe girdiğinde ona “kendi bayramlarında mı, yoksa bizim bayramlarda mı ikramiye istersin?” diye sorunca : "Ben sizinle aynıyım..Herkese nasıl yapiyorsanız öyle olsun!" dedi gülümseyen gözleriyle.

Biraz çekindim başlarda açıkçası benim hasta profili aşırı diye bilinen,milliyetçi yerleşimciler olduğundan. Aslında biz de yerleşimci sayılırız ama onlar farklı. Herşeyin ortasında cenneti inşa eden onlar ,Eretz İsrael'in sınırlarını insanların değil de Tora'nın belirlediğine inanan yürekli insanlardır.

Acaba Arap bir asistan gördüklerinde nasıl bir tepki alacaktım? Benim kaygım buydu. Ters bir etki yaratır mıydım ortama? Ellerini ayaklarını çekerler miydi hastalarım klinikten?

Hiç de öyle birşey olmadı. Gönülden davrandıkları ona karşı, tabi tedaviye de gelmeye devam ettiler. Hatta Müslümanların bayramları olduğunda da onu kutladılar.En son Kurban Bayramının birinci günü Fatma da işe geldi.Yine çekingen gözleriyle:"Seni en yoğun gününde,cuma gününde yalnız brakamam ."deyiverdi.

Ve geçen hafta..gün ortasında acı acı telefonu çaldı Fatma'nin..Eski Magavnik (Asker) kuzeni terör saldırısına gencecik yaşında hayatını kaybetmişti. Evet yanlış duymadınız, asker. Müslüman Arap İsrael askeri! İşte bu da vardı bu topraklarda, Fatma masum masum anlatıyordu yine, Arap dünyasının , kuzeni askere gitti diye nasıl onu aşağıladıklarını. Benim hastalarım ise baş sağlığı dilediler ona,acısını paylasştılar yürekten.O ölen,öldürülen gencecik bir ruhtu,bir candı ne de olsa.

Abu Gosh'taki Araplar, İsrael'e bağlıydılar, hayatlarını rahatlıkla, özgürce idame ettiriyorlardı. Hatta bir keresinde Fatma'ya bizim Türk basınındaki haberleri goöterdim. Kahkaha attı:"Neyimiz rahat değilmiş burada?"dedi.

Seni şaşırtır bu topraklar.”Asla bir Arapla yakınlık kuramam” dersin,bir bakarsın birini tanırsın düşüncelerin değişir. Fanatik bildiğin insanlar (Benim sevgili hasta grubum) sevgi ve saygı ile vatan sevgisini karıştırmadan da fanatizmle değil de görgü kuralları çerçevesinde herkesin bir arada yaşayabildiğini de gösterirler sana..

Dünyadaki doğru yanlış pek çok söylentiye bakıp bazen sen bile aldanıp Eretz İsrael'in ruhunun tam tanımadan yanlış düşüncelere kapılabilir İsrael’i sıradan bir ülke zannedebilirsin işte!..

Değildir.Hele sıradan hiç değildir.Bir değişiktir buraları.Anlatması zordur. .Tatman gerekir ,görmen,hissetmen gerekir..Baska türlu olmaz, olamaz!..

İyi yıllar hepimize.Güzel yazgılarla,sağlık,barış ve mutluluk içinde olalım.Hag Sukot Sameah.